Dwór Franciszka Piątkowskiego w Rzeszowie

Struktura budynku opiera się na prostokątnym planie, skierowanym bocznie do ulicy, a jego sąsiedztwo z innymi ważnymi obiektami, takimi jak dwór Skrzyńskich oraz ogródek jordanowski, nadaje mu wyjątkowy kontekst historyczny. Po drugiej stronie ulicy zlokalizowany jest kościół garnizonowy, co dodatkowo podkreśla lokalny charakter tego miejsca.

Kolejnymi właścicielami tego obiektu byli m.in. Szterbachtowie, a następnie Hinglerowie i Tabińscy, z wyjątkiem trzech lat, podczas których posesja była własnością Neumanów. Od 2003 roku dwór znajduje się w rękach rodziny Lenkowskich.

Budynek wyróżnia się prostą, ale elegancką formą. Frontowa część budynku jest symetrycznie podzielona na dwa rzędy okien, co dodaje harmonii całej bryle. Nad głównym wejściem, na wysokości poddasza, znajduje się zrekonstruowany szczyt, który był usunięty w XIX wieku.

Fasada dworu dzieli się na trzy części, z których środkowa nieznacznie wystaje i jest ozdobiona boniowaniem. Części boczne posiadają po cztery prostokątne okna, co nadaje budynkowi charakterystyczny wygląd. Warto zwrócić uwagę na zdobienia fasady, takie jak typowe dla regencji maski, girlandy, zwisy kompanulowe oraz rozetki.

Wnętrze dworu, a szczególnie parter, posiadało charakter reprezentacyjny, o czym świadczy przemyślane rozmieszczenie pomieszczeń oraz bogate polichromie. Swoją uwagę zasługuje obramienie komina, które jest malowidłem przedstawiającym dwa popiersia umieszczone na pilastrach, pochodzącym z XIX wieku i zrekonstruowanym w ostatnich latach. Freski ścienne natomiast zostały zachowane jako fragmentaryczne relikty, co dodaje wnętrzu charyzmy. Obecnie w budynku mieści się szkoła językowa, co sprawia, że obiekt pełni nową rolę w życiu lokalnej społeczności.