Rufus Daniel Isaacs był postacią o znacznym wpływie w brytyjskiej polityce oraz arystokracji. Urodził się 10 października 1860 roku w Rzeszowie i zmarł 30 grudnia 1935 roku. Był 1. markizem Reading, odznaczonym wieloma tytułami honorowymi, w tym GCB, GCSI, GCIE oraz GCVO.
Isaacs był prawnikiem, politykiem oraz arystokratą, a jego korzenie sięgały żydowskiej społeczności. Jego ojciec był handlarzem owocami działającym na targu Spitalfields, co świadczy o skromnym początku rodziny, z której się wywodził.
Życiorys
W drugiej połowie XIX wieku, Isaacs razem z rodziną osiedlił się w Krakowie, a po pewnym czasie wyemigrowali do Anglii. Tam rozpoczął studia prawnicze, które zakończył z sukcesem. W 1887 roku, po ukończeniu nauki, został przyjęty do Middle Temple, gdzie szybko zdobył reputację jako uzdolniony i odpowiedzialny prawnik.
W 1904 roku zyskał rozgłos podczas procesu będącego w centrum zainteresowania opinii publicznej dotyczącego oskarżeń o defraudację Whitakera Wrighta, co wpłynęło na jego karierę polityczną. W tym samym roku zdobył mandat do Izby Gmin jako deputowany Partii Liberalnej z okręgu Reading. W 1910 roku zajmował stanowisko Radcy Generalnego, a w latach 1910–1913 był prokuratorem generalnym.
Kolejnym ważnym wydarzeniem w jego życiu była nominacja w 1912 roku na pierwszego prokuratora generalnego, który stanął w skład brytyjskiego gabinetu. W latach 1913–1921 pełnił rolę Lorda Najwyższego Sędziego, co zmusiło go do rezygnacji z miejsca w Izbie Gmin. W 1914 roku nadano mu tytuł barona Reading, a następnie, w 1916 i 1917 roku, tytuły wicehrabiego oraz hrabię Reading i wicehrabię Erleigh.
W latach 1918–1919 działał jako ambasador Zjednoczonego Królestwa w Waszyngtonie. W 1921 roku zrezygnował z funkcji Najwyższego Sędziego, aby objąć stanowisko wicekróla Indii. Mimo deklaracji polityki dialogu, często sięgał po siłę w sporach z opozycją, co doprowadziło do aresztowania Mahatmy Gandhiego na jego rozkaz w 1922 roku. Isaacs spędził w Indiach czas do 1925 roku, kiedy to został uhonorowany tytułem markiza Reading, co było najwyższym osiągnięciem parowskim w historii Wielkiej Brytanii dla osoby żydowskiego pochodzenia.
Po utworzeniu rządu narodowego przez premiera MacDonalda, Isaacs został przewodniczącym Izby Lordów oraz ministrem spraw zagranicznych. Po krótkim okresie, z powodu problemów zdrowotnych, zmuszony był zrezygnować z tych funkcji. W 1934 roku przyznano mu honorowy tytuł lorda strażnika Pięciu Portów. Ponadto, otrzymał zaszczytne odznaczenia, takie jak Krzyż Wielki Orderu Łaźni, Order Gwiazdy Indii, Krzyż Wielki Orderu Imperium Indyjskiego oraz Królewskiego Orderu Wiktoriańskiego.
Isaacs był także członkiem Tajnej Rady. Na początku swojego życia w późniejszych latach, postanowił zmienić swoje nazwisko na Rufus Isaacs.
Życie osobiste Izraela było również interesujące; 8 grudnia 1887 roku ożenił się z Alice Cohen, córką londyńskiego kupca. Mieli razem syna Geralda, który po śmierci ojca w 1935 roku objął tytuł 2. markiza Reading. Z Alfredem Mondem oraz Herbert Samuelem, Izraelski markiz był jednym z założycieli „The Palestine Electricity Corporation Limited”, która później przekształciła się w Izraelską Korporację Elektryczną. W Tel Awiwie, elektrownia nosi imię markiza Reading.
Przypisy
- a b Andrzej Potocki, Słownik biograficzny Żydów z Podkarpackiego, Rzeszów 2010 r.
Pozostali ludzie w kategorii "Szlachta i monarchia":
Kazimierz Adamowski | Hieronim Augustyn Lubomirski | Stanisław Herakliusz Lubomirski | Antoni Opolski (szlachcic)Oceń: Rufus Isaacs