Stadion Resovii

Historia Resovii sięga daleko wstecz, gdy pierwsze boisko klubu zostało zlokalizowane w ogrodzie miejskim przy ul. Dąbrowskiego. 19 maja 1912 roku zainaugurowano nowe boisko w okolicach aktualnych ulic Hetmańskiej i Podpromia, gdzie miało miejsce pechowe spotkanie z Pogonią Lwów, zakończone porażką gospodarzy 1:5. Następne boisko, po I wojnie światowej, powstało przy ul. Krakowskiej, a jego inauguracja miała miejsce 4 czerwca 1920 roku. Znaczącym momentem było ponowne otwarcie boiska 15 sierpnia 1923 roku, w którym Resovia zmierzyła się z Cracovią, doznając dotkliwej porażki 2:6.

W okresie II wojny światowej stadion został przekształcony w niemieckie koszary, a piłkarze Resovii konspiracyjnie rozgrywali swoje mecze na każdym możliwym terenie, w tym na Staromieściu. Po wojnie zespół wrócił do grania na stadionie przy ul. Langiewicza, po czym w końcu przeprowadzono się do obecnej infrastruktury.

Obiekt, który dziś znamy jako stadion Resovii, został otwarty w 1949 roku, a jego modernizacja miała miejsce w 1984 roku, aby przygotować go na Ogólnopolską Spartakiadę Młodzieży w 1985 roku. Wówczas m.in. wykonano tartanową bieżnię lekkoatletyczną. W 1997 roku, z powodu problemów finansowych klubu, stadion przeszedł w ręce Wyższej Szkoły Pedagogicznej (obecnie Uniwersytet Rzeszowski), przy zachowaniu prawa do użytkowania przez Resovię. Ostatecznie, w latach 2004–2006 obiekt przeszedł kolejny remont, a w grudniu 2012 roku uniwersytet przekazał go miastu, co zapewniło dalszy rozwój sportowy tego miejsca.