Stanisław Wisz


Stanisław Wisz urodził się 6 kwietnia 1931 roku w Rzeszowie. Był to człowiek niezwykły, który zapisał się złotymi literami w historii polskiego boksu.

W ciągu swojego życia, zarówno na ringu jak i poza nim, pełnił dwie kluczowe role: boksera oraz trenera. Jego pasja i zaangażowanie w ten sport były inspiracją dla wielu młodych zawodników.

Wisz zmarł 14 maja 1995 roku, pozostawiając po sobie nie tylko wspomnienia, ale i wiele najwyższych osiągnięć w boksie.

Życiorys

Stanisław Wisz przyszedł na świat 6 kwietnia 1931 roku. Swoją karierę bokserską rozpoczął od sukcesów na poziomie lokalnym, gdzie wielokrotnie zdobywał mistrzostwo okręgu rzeszowskiego. Warto podkreślić, że trzykrotnie zdobył także mistrzostwo Zrzeszenia Sportowego „Gwardia”, w tym w 1951 roku w kategorii lekko-średniej oraz w 1953 roku.

W 1951 roku, pod okiem trenera Feliksa Stamma, otrzymał powołanie do kadry narodowej Polski na obóz przygotowawczy przed młodzieżowymi mistrzostwami świata, które odbyły się w Berlinie. W lipcu 1952 roku odniósł spektakularne zwycięstwo w wadze półciężkiej podczas Spartakiady Zrzeszenia Sportowego „Gwardia” w Przemyślu. Jego talent oraz osiągnięcia nie umknęły uwadze trenerów, dzięki czemu został powołany do szerokiej kadry na Letnie Igrzyska Olimpijskie w 1952 roku.

Warto zaznaczyć, że Wisz brał udział w wielu międzynarodowych meczach bokserskich, walcząc między innymi w Warszawie oraz Pradze, jak również w Rzeszowie i Lwowie. Od 1954 roku reprezentował klub Stal Rzeszów, gdzie zdobył uznanie jako jeden z najlepszych pięściarzy w regionie. W latach 1950-1963 zdobył prestiżowe mistrzostwo województwa rzeszowskiego aż jedenaście razy. Różne źródła podają, że zdobył również srebrny medal na indywidualnych mistrzostwach Polski w wadze średniej.

Jego kariera sportowa zakończyła się w 1963 roku, gdyż łącznie stoczył 375 walk, z których 47 stoczył przegranych oraz 7 zremisowanych. Po zakończeniu kariery zawodniczej Wisz poszedł w ślady swojego trenera i zaczął pracować jako trener. Poprowadził drużyny, takie jak Bieszczady Rzeszów i Stal Rzeszów, a w swoich osiągnięciach miał m.in. awans do II ligi. Wśród jego podopiecznych byli między innymi Stanisław Dragan oraz Lucjan Trela.

Za wkład w rozwój boksu i wiele lat pracy w tej dziedzinie, Wisz został uhonorowany Złotym Medalem Polskiego Związku Bokserskiego. Odszedł z tego świata 14 maja 1995 roku i został pochowany na cmentarzu Wilkowyja w Rzeszowie 17 maja 1995 roku.

Warto również wspomnieć, że jego syn Grzegorz poszedł w ślady ojca, zostając trenerem piłki siatkowej i pracując w klubach ZKS Zelmer Rzeszów oraz AKS Resovii Rzeszów. Natomiast drugi syn Artur kontynuował sportowe tradycje rodziny, trenując piłkę nożną w sekcji Stali Rzeszów.

Przypisy

  1. a b c Tomasz Czarnota: Grzegorz Wisz: Z tej mąki będzie chleb. sportowetempo.pl, 11.03.2010 r. [dostęp 11.07.2018 r.]
  2. a b c Stanisław Wisz. grobonet.erzeszow.pl. [dostęp 11.07.2018 r.]
  3. Stanisław Dragan. olimpijski.pl. [dostęp 11.07.2018 r.]
  4. Sport. Wisz (gwardia – Rzeszów) powołany na obóz przygotowawczy przed młodzieżowymi mistrzostwami świata w Berlinie. „Nowiny”. Nr 151, s. 4, 02.06.1951 r.
  5. Sport. Jak zdobyłem mistrzostwo zrzeszenia w boksie. „Nowiny”. Nr 129, s. 6, 11.05.1951 r.
  6. Na jubileusz WKS Walter Rzeszów. „Nowiny-Stadion”. Nr 39, s. 1, 06.10.1958 r.
  7. Turniej bokserski na Spartakiadzie. „Nowiny Rzeszowskie-Nowiny Sportowe”. Nr 19, s. 2, 15.07.1952 r.
  8. a b c d e f g h i Sport. Zmarł Stanisław Wisz. „Nowiny”. Nr 94, s. 11, 17.05.1995 r.
  9. Kondolencje. „Nowiny”. Nr 94, s. 9, 17.05.1995 r.
  10. a b c Boks. W: Andrzej Kosiorowski: Sport w Rzeszowie 1944–1969. Kraków: Wydawnictwo Artystyczno-Graficzne, 1971.
  11. Stanisław Wisz: Moja kariera zawodnicza. W: 30 lat Okręgowego Związku Bokserskiego w Rzeszowie. Rzeszów: 1977.
  12. Zdobycie mistrzostwa przez Stanisława Wisza nie znajduje potwierdzenia w wykazach turniejów mistrzowskich w poszczególnych edycjach.

Oceń: Stanisław Wisz

Średnia ocena:4.6 Liczba ocen:14