Kamienica Różyckich to znakomity przykład architektury miejskiej, znajdująca się w malowniczym Rzeszowie.
To miejsce wzniesione z myślą o mieszkańcach, pełne historycznego znaczenia i uroku, stanowi ważny element krajobrazu tego miasta.
Położenie
Budynek jest położony w atrakcyjnej lokalizacji śródmieścia, w bliskim sąsiedztwie Śródmieścia. Jego lokalizacja sprawia, że jest to doskonałe miejsce do zwiedzania i odkrywania okolicznych atrakcji. W sąsiedztwie znajduje się również zamek, co dodatkowo wzbogaca okolicę o interesujące punkty turystyczne. Należy zauważyć, że kamienica ma narożny charakter, co oznacza, że można ją zidentyfikować pod dwoma różnymi adresami: Plac Śreniawitów 2 oraz al. Pod Kasztanami 18.
Charakterystyka
Historia kamienicy Różyckich w Rzeszowie rozpoczyna się w okresie, gdy teren ten został podzielony na działki, które nabył lekarz Leon Różycki wraz z małżonką Heleną, z domu Hein. Para początkowo planowała zbudować dom według projektu miejskiego architekta K. Hołubowicza, lecz z niewyjaśnionych względów porzuciła te zamysły na rzecz budowy okazałej kamienicy, której projekt spisał Henryk Stark, architekt do tej pory mniej znany.
Prace budowlane związane z realizacją tego ambitnego projektu trwały do 1910 roku. Osobliwością kamienicy była nowatorska, jak na tamte czasy, konstrukcja, z żelbetowym stropem zamiast tradycyjnych, drewnianych. O osiemnaście lat później, budynek został nabyty przez rodzinną firmę Krausów. Niestety, los kamienicy uległ zmianie w czasie II wojny światowej, kiedy to niemieckie władze okupacyjne przejęły ją i umieściły w tym miejscu gestapo.
Podczas okupacji, piwnice kamienicy przekształcono w cele więzienne, co przyczyniło się do złej sławy tego miejsca. Po wojnie, przez pewien czas Urząd Bezpieczeństwa również korzystał z lokalu, gdzie wielu żołnierzy AK znalazło się w areszcie. W 1955 roku UB przeniosło swoje biura do nowego obiektu, a kamienica wróciła w ręce swych właścicieli, którzy jednak nie zdołali jej utrzymać i w 1972 roku zrzekli się praw do niej na rzecz Skarbu Państwa. Niestety, w 2002 roku wszystkie kaflowe piece w kamienicy zostały zniszczone w wyniku wymiany na centralne ogrzewanie.
Kamienica Różyckich jest przykładem klasycznej secesyjnej architektury narożnej. Na elewacji oraz we wnętrzu budynku odnajdujemy wiele autentycznych detali, w tym metaloplastykę, która obejmuje balustrady schodów i balkonów oraz okucia drzwi. Fascynującym aspektem architektonicznym są narożne okna o wyrazistym kształcie art nouveau, które oddzielają kwiatowe ornamenty, zaprojektowane przez Stanisława Majerskiego.
Zobacz też
- Rzeszów,
- Historia Rzeszowa,
- Aleja Pod Kasztanami w Rzeszowie.
Bibliografia
- Skarby podkarpackie nr 2 (9) 2008 marzec – kwiecień ISSN 1898-6579 (str. 36–37).
Pozostałe obiekty w kategorii "Kamienice i domy":
Dom Polonii w Rzeszowie | Kamienica Alko w Rzeszowie | Kamienica Tekielskiego w Rzeszowie | Kamienica „Luftmaszyna” w Rzeszowie | Dom przy ul. ks. Jałowego 33 w Rzeszowie | Dom Esterki w Rzeszowie | Kamienica Dzierżyńskich w RzeszowieOceń: Kamienica Różyckich w Rzeszowie