Adolf Atlas

Prawo i sprawiedliwość

Adolf Atlas to postać aczkolwiek mało znana, ale niezwykle intrygująca. Urodził się 15 marca 1890 roku w Rzeszowie, gdzie z pewnością spędził część swojego dzieciństwa i młodzieńczych lat.

Jako przedstawiciel polskiego środowiska żydowskiego, w późniejszym etapie życia dążył do osiągnięcia wykształcenia oraz sukcesu zawodowego. Ukończył studia prawnicze, zdobywając tytuł doktora nauk prawnych, co stanowiło ważny krok w jego karierze.

Był adwokatem, a dodatkowo pełnił służbę w Wojsku Polskim jako porucznik piechoty. Jego zaangażowanie w sprawy prawne oraz obronę kraju pokazuje wielkie poświęcenie i determinację.

Adolf Atlas zmarł 20 września 1963 roku w Stanach Zjednoczonych, gdzie zapewne kontynuował swoje życie w powojennej rzeczywistości.

Życiorys

Adolf Atlas, znany także jako Adolph Atlas, przyszedł na świat 15 marca lub 15 sierpnia 1890 roku. Jego edukacja rozpoczęła się w C. K. Gimnazjum Męskim w Sanoku, gdzie zyskał solidne podstawy. Po zakończeniu I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości, wstąpił jako ochotnik do 3 Batalionu Strzelców Sanockich. W jego szeregach brał udział w wojnie polsko-ukraińskiej. Po tym okresie został przyjęty do Wojska Polskiego i awansowany do stopnia porucznika rezerwy piechoty, z datą starszeństwa 1 czerwca 1919.

W trakcie wojny polsko-bolszewickiej odznaczył się szczególną odwagą, lecz w maju 1920 ranny pod Narajówką trafił do niewoli. Ostatecznie odzyskał wolność dzięki wymianie jeńców, jednak z tego okresu pozostał mu uszczerbek na zdrowiu, który uczynił go inwalidą. W 1923 roku został przydzielony do 2 Pułku Strzelców Podhalańskich w Sanoku, gdzie pełnił funkcję oficera rezerwowego, niezdolnego do pełnienia czynnej służby.

W międzyczasie zakończył studia prawnicze, uzyskując tytuł doktora praw, stając się adwokatem w Sanoku aż do 1939 roku. Jego działalność nie ograniczała się jedynie do praktyki prawnej; był również aktywnym członkiem społeczności żydowskiej, sprawując funkcję wiceprezesa Związku Żydów Uczestników Walk o Niepodległość Polski w Sanoku. Jako publicysta „Codziennej Gazety Handlowej”, w 1933 roku otrzymał ex aequo drugą nagrodę przyznaną przez Stowarzyszenie Dziennikarzy i Publicystów Gospodarczych za artykuł dotyczący „Znaczenia i warunków kapitalizacji w Polsce w dobie obecnej”, co ukazuje jego zaangażowanie w tematykę gospodarczą.

W drugiej połowie 1939 roku został wybrany radnym Rady Miasta Sanoka, co miało miejsce w ostatniej kadencji II Rzeczypospolitej. Do 1939 roku mieszkał w kamienicy przy ulicy Tadeusza Kościuszki 3; w pierwszej fazie lat 30. pod numerem 60, gdzie mieścił się także sklep Michała Słuszkiewicza.

Po II wojnie światowej Adolf Atlas osiedlił się na stałe w Stanach Zjednoczonych, zamieszkując w Nowym Jorku. Zmarł 20 września 1963 roku, a jego miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Riverside w Saddle Brook, w hrabstwie Bergen w stanie New Jersey. W Sanoku żyli także jego bliscy, w tym Salomon Atlas – lekarz dentysta oraz Henryk Atlas, który był doktorem praw i adwokatem, również współpracującym w kamienicy M. Słuszkiewicza.

Przypisy

  1. Adolph Atlas. findagrave.com. [dostęp 07.09.2019 r.] (ang.).
  2. Oficerowie. Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. [dostęp 22.04.2016 r.]
  3. List of the Jewish Members of the Town Council of Sanok Over the 70 Year Period 1868 – 1939. jewishgen.org. [dostęp 06.11.2016 r.] (ang.).
  4. Marek Drwięga. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Samorząd miejski Sanoka w latach 1918–1939. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 46, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
  5. Adolf Atlas. jewisharchive.org. [dostęp 09.10.2015 r.]
  6. Książka telefoniczna. Sanok. genealogyindexer.org. [dostęp 09.10.2015 r.]
  7. Kalendarz sądowy na rok 1929. Warszawa: 1928, s. 219.
  8. Jerzy Kirkiczenko, Marian Kraczkiewicz: Kalendarz i informator sądowy na 1939 rok. Warszawa: 1939, s. 277.
  9. Życie gospodarcze. Wynik konkursu P.K.O. na temat kapitalizacji. „Głos Narodu”. Nr 142, s. 6, 28.05.1933 r.
  10. Przegląd gospodarczy. Rozstrzygnięcie konkursu PKO. „Nowy Dziennik”. Nr 146, s. 5, 29.05.1933 r.
  11. Spis abonentów Państwowych i Koncesjonowanych Sieci Telefonicznych w Polsce (z wyjątkiem m. st. Warszawy) 1931/32 r.. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Poczt i Telegrafów, 1931, s. 490.
  12. Zmarł. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości”. 23, s. 425, 01.12.1926 r.
  13. Ogłoszenia. Henryk Atlas. Salomon Atlas. „Ziemia Sanocka”. 3, s. 6, 13.03.1919 r.
  14. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: Prezydyum C.K. Namiestnictwa, 1911, s. 140.
  15. Rocznik Oficerski 1923, s. 498.
  16. Rocznik Oficerski 1923, s. 380.
  17. a b Rocznik Oficerski 1923, s. 192, 551.

Oceń: Adolf Atlas

★★★★★
Średnia ocena:4.45 Liczba ocen:22