Michał Straszewski

---

Życiorys

„Michał Straszewski rozpoczął swoją edukację, kończąc gimnazjum im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie w 1894 roku. Następnie podjął studia z zakresu prawa na Uniwersytecie Jagiellońskim, które trwały od 1894 do 1895 roku, a potem kontynuował naukę na Uniwersytecie im. Fryderyka Wilhelma w Bonn od 1895 do 1898 roku. W tym ostatnim uzyskał tytuł doktora praw w 1899 roku.

W latach 1898–1901 pracował jako referent w galicyjskiej Ekspozyturze Prokuratorii Skarbu w Krakowie. Po zdaniu egzaminu konsularnego w grudniu 1900 roku, który miał miejsce w Wiedniu, rozpoczął pracę w dyplomacji austro-węgierskiej. Początkowo pełnił funkcję attaché w konsulacie w Belgradzie w latach 1901–1903. Następnie przeniesiony do Stanów Zjednoczonych, był wicekonsulem w Pittsburghu w Pensylwanii w latach 1904–1908, potem w Charleston w Zachodniej Wirginii (1908-1911), konsulem w Denver w Colorado (1911–1913) oraz w Saint Louis w Missouri (1913–1914).

Wybuch I wojny światowej zastał go w majątku żony w Bokijówce na Podolu, gdzie wraz z rodziną został internowany w Odessie od 1914 do 1917 roku. Latem 1917 roku, w ramach wymiany między Rosją a Austro-Węgrami, powrócił do Galicji. Później pracował w delegaturze austro-węgierskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych w okupowanym Kijowie od września do listopada 1918 roku.

Od lutego 1919 roku Michał Straszewski dołączył do Ministerstwa Spraw Zagranicznych odrodzonego państwa polskiego. Początkowo pracował jako naczelnik Wydziału Amerykańskiego, później Wydziału Ustrojów Międzynarodowych, a od 1921 roku Wydziału Ogólnego w Departamencie Politycznym. Dodatkowo był przewodniczącym Wyższej Komisji Dyscyplinarnej MSZ w latach 1919-1922. W następnych latach pełnił funkcję konsula generalnego RP w Montrealu od 1922 do 1931 roku. W 1923 roku opublikował książkę pod tytułem „Kanada”, a w 1924 roku miała miejsce jej warszawska edycja. W 1931 roku został odwołany przez wiceministra Józefa Becka, po czym przeszedł na zasłużoną emeryturę.

Straszewski zamieszkał wraz z rodziną w Warszawie w budynku spółdzielni mieszkaniowej dla urzędników MSZ przy ul. Górnośląskiej oraz w zakupionej w 1923 roku willi „Bagatela” w Zakopanem. W przypadku publicystyki, współpracował z pismem „Droga”. Prowadził także zajęcia w warszawskiej Szkole Nauk Politycznych, a w latach 1932–1939 pracował w kasie głównej morskiego działu „Orbisu”.

Okres II wojny światowej spędził w Warszawie. W czasie powstania warszawskiego został z żoną uwięziony w piwnicy. Po upadku powstania, udał się najpierw do Milanówka, a następnie do Krakowa. Po zakończonej II wojnie światowej osiedlił się na stałe w Zakopanem, gdzie publikował recenzje prac historycznych i politycznych autorów czeskich i słowackich w takich pismach, jak „Przegląd Zachodni”, „Tygodnik Powszechny”, „Życie i Myśl” oraz „Za i przeciw”.

Michał Straszewski został pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu w Zakopanem, przy ul. Nowotarskiej (sektor F-3, rząd 3, grób nr 15).

Odznaczony

Michał Straszewski otrzymał zaszczytne odznaczenia w uznaniu jego zasług. Wśród nich znalazł się Krzyż Kawalerski Orderu Franciszka Józefa, który został przyznany w 1908 roku, oraz Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, otrzymany 2 maja 1923 roku.

Rodzina

Michał Straszewski przyszedł na świat w rodzinie o bogatych tradycjach intelektualnych. Był synem filozofa oraz profesora Uniwersytetu Jagiellońskiego, Maurycego Straszewskiego (1848–1921), oraz Marii z Sadowskich (1855–1918). W rodzinie tej wychowywali się również jego bracia, w tym inżynier Kazimierz Straszewski (1879–1959) oraz botanik Henryk Straszewski (1887–1944).

Od 1911 roku Michał był związany z Reginą z Żeromskich (1882–1959), z którą stworzył rodzinę. Para doczekała się dwojga dzieci: syna Piotra (1912–1939) oraz córki Marii (1911–1982), która pracowała jako pielęgniarka. Warto również wspomnieć, że jego bratankiem był znany producent filmowy Ryszard Straszewski (1921–1996).

---

Oceń: Michał Straszewski

---