Tadeusz Kazimierz Żuliński

---

Historia

W latach 1928–1933 Tadeusz Kazimierz Żuliński studiował weterynarię w Akademii Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie, a następnie prawo na Uniwersytecie Jana Kazimierza, gdzie kształcił się od 1933 do 1937. Uzyskał dyplom lekarza weterynarii w 1933 roku, a następnie dyplom magistra prawa w 1937.

Już przed zakończeniem studiów rozpoczął swoją karierę naukową w Katedrze Anatomii Patologicznej tej uczelni. Praca ta stała się fundamentem jego kariery, a w 1935 roku uzyskał stopień doktora medycyny weterynaryjnej na podstawie pracy dotyczącej wołów rakowatych u psów w kontekście anatomopatologicznym.

Wybuch II wojny światowej pokrzyżował jego plany związane z dalszą karierą akademicką. Chociaż w 1940 roku zdobył stopień kandydata nauk i otrzymał tytuł docenta, musiał opuścić lwowską uczelnię. W 1942 roku, pod względem zawodowym, został skierowany przez niemieckie władze okupacyjne do Wydziału Weterynaryjnego PINGW w Puławach, gdzie miał za zadanie zorganizowanie pracowni anatomopatologicznej.

Po wyzwoleniu w 1944 roku, został z powrotem aktywny na polu naukowym. Pełnił funkcję kierownika Zakładu Anatomii Patologicznej na Wydziale Weterynaryjnym w Lublinie oraz pracował w Pracowni Patologii Komórkowej PIWet w Puławach. Był współzałożycielem oraz profesorem Zakładu Anatomii Patologicznej Państwowego Instytutu Weterynaryjnego – Państwowego Instytutu Badawczego w Puławach.

W ciągu 22 lat swojej kariery w Lublinie prowadził wykłady z zakresu anatomii patologicznej oraz weterynarii sądowej. Dodatkowo, przez pewien czas wykładał również o ustawodawstwie i administracji weterynaryjnej oraz propedeutyce weterynaryjnej. W latach 1948–1957 wykładał na Wydziale Weterynaryjnym w Warszawie, gdzie zajmował się m.in. weterynarią sądową oraz administracją weterynaryjną. Do 1953 roku był także wykładowcą na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, gdzie prowadził zajęcia z weterynarii i higieny zwierząt.

Prof. Żuliński miał również związki z Wyższą Szkołą Rolniczą w Lublinie, gdzie prowadził wykłady. Od 1952 do 1963 roku pełnił z dużym oddaniem rolę dyrektora ds. naukowych w Państwowym Instytucie Weterynaryjnym. Habilitował się w 1945 roku na podstawie rozprawy dotyczącej zakaźnego zapalenia mózgu koni i królików, zdobywając tytuł profesora nadzwyczajnego w 1946 roku i profesora zwyczajnego w 1962.

W roku akademickim 1947/1948 piastował stanowisko prodziekana, a w latach 1948–1950 dziekana Wydziału Weterynaryjnego UMCS w Lublinie. Pozostawił po sobie bogaty dorobek naukowy, w tym skrypty i podręczniki. Był autorem pierwszego w języku polskim oryginalnego podręcznika pt. Diagnostyka sekcyjna zwierząt domowych oraz współautorem innego podręcznika, Ogólna anatomia patologiczna zwierząt domowych. Promował również 16 przewodów doktorskich i dwa przewody habilitacyjne. Jego uczniowie, z których pięciu uzyskało tytuł profesora, pełnili wysokie stanowiska w instytucjach w Lublinie, Puławach oraz Olsztynie.

Otrzymał Złoty Krzyż Zasługi w 1950 roku. Życie prywatne prof. Żulińskiego związane było z Marią (Marylą) Hoff, córką Mariana Ludwika Hoffa oraz siostrą prof. Tadeusza Hoffa. Oboje doczekali się córki, Wandy, urodzonej około 1937 roku. W trakcie II wojny światowej mieszkali we Lwowie przy ul. Węglińskich 15.

Po zakończeniu swej drogi życiowej, został pochowany na lubelskim cmentarzu przy ul. Lipowej.

---

Oceń: Tadeusz Kazimierz Żuliński

---