Most Lwowski w Rzeszowie

W XVIII wieku, drewniany most został umiejscowiony w obecnej lokalizacji, pomiędzy ulicami Piłsudskiego a Lwowską. Niestety, w 1815 roku most ten zniknął wskutek wielkiej powodzi. Po tej katastrofie most odbudowano, ale już w wersji kamiennej, z jednym filarem usytuowanym na środku rzeki. Pomimo tego, wkrótce okazało się, że ta konstrukcja nie przetrwała długo.

Austriacy, około 1860 roku, zbudowali nową, żelazną przeprawę, która niestety została zniszczona w wyniku działań wojennych, gdy wojska rosyjskie wysadziły ją 19 maja 1915 roku. Po odzyskaniu niepodległości przystąpiono do odbudowy mostu, a nowa konstrukcja, wykonana z żelbetu, ujrzała światło dzienne dzięki projektowi inżyniera Skoczyńskiego. Oficjalne otwarcie tego mostu odbyło się 21 maja 1928 roku z udziałem gen. Andrzeja Galicy oraz starosty Artura Fridricha.

Most Lwowski odgrywał ważną rolę w życiu mieszkańców do czasów II wojny światowej. Jednak we wrześniu 1939 roku, podczas próby wysadzenia go przez Wojsko Polskie, konstrukcja została uszkodzona. Niemieckie władze okupacyjne, reagując na sytuację, szybko naprawiły owe zniszczenia, wzmacniając most dodatkowym drewnianym filarem. Ta forma mostu funkcjonowała do 1 sierpnia 1944 roku, kiedy to ponownie został wysadzony przez wycofujące się oddziały Wehrmachtu.

Po zakończeniu wojny na miejscu Mostu Lwowskiego zbudowano tymczasowy drewniany most, który pełnił swoje funkcje aż do chwili wybudowania nowej stałej przeprawy w 1962 roku. Historia Mostu Lwowskiego jest zatem bogata i pełna dramatycznych zwrotów akcji, które odzwierciedlają szersze wydarzenia historyczne, z jakimi borykał się Rzeszów.