Jakob Laub

---

Życiorys

Jakob Laub urodził się jako syn Abrahama Lauba oraz Anny Marii Schenborn. W trakcie swojego życia przeszedł z judaizmu na katolicyzm, zmieniając swoje imię z Jakub na Jakob Johann. Jego edukacja rozpoczęła się w liceum w Rzeszowie, a kontynuował ją na uczelniach w Wiedniu, Krakowie, a ostatecznie na Uniwersytecie w Getyndze.

Podczas swoich studiów kształcił się pod okiem wybitnych naukowców, takich jak David Hilbert, Woldemar Voigt, Walther Nernst, Karl Schwarzschild oraz Hermann Minkowski. Po ukończeniu studiów przeniósł się na Uniwersytet w Würzburgu, gdzie w 1907 roku uzyskał tytuł doktora.

Wkrótce po obronie doktoratu rozpoczął bliską współpracę z takimi osobami jak Wilhelm Wien, Arnold Sommerfeld, Johannes Stark oraz Albert Einstein. Z Einsteinem Laub nawiązał przyjaźń, w tym korespondencję. W 1908 roku, kiedy Laub odwiedził Einsteina w Bernie, zastał go zaskakująco wciąż pracującego w urzędzie patentowym.

Rok 1909 był dla Lauba przełomowy, gdyż został współpracownikiem Philippa Lenarda na Uniwersytecie w Heidelbergu. W 1911 roku wyemigrował do Argentyny wraz z żoną Ruth Elisą Wendt. Tam pracował w geofizycznym i astronomicznym obserwatorium w La Placie, a następnie objął posadę na wydziale fizyki Uniwersytetu w Buenos Aires.

Po przyjęciu obywatelstwa argentyńskiego, co wiązało się ze zmianą imienia na Jacobo Juan, Laub rozpoczął karierę w służbie dyplomatycznej Argentyny. W 1947 roku powrócił do Niemiec i osiedlił się we Freiburgu. Niestety, z powodu problemów finansowych zmuszony był sprzedać część swojej korespondencji z Einsteinem.

Praca naukowa

W 1905 roku Jakob Laub prowadził badania nad promieniami katodowymi, współpracując w tym zakresie z Wilhelmem Wienem. Po tych doświadczeniach, skoncentrował się na teorii względności, a w 1907 roku opublikował znaczącą pracę dotyczącą optyki obiektów w ruchu.

Rok później, w 1908, współpracował z Albertem Einsteinem, przygotowując szereg prac, które bazowały na równościach elektromagnetycznych. Ich celem było uproszczenie bardziej złożonych wzorów stworzonych przez Minkowskiego. W wyniku tej współpracy obaj naukowcy zrezygnowali z formalizmu czasoprzestrzennego, uznając go za zbyt skomplikowany do zastosowania w praktyce.

Mimo tego, z biegiem czasu formalizm Minkowskiego okazał się fundamentalnie ważny dla rozwoju szczególnej teorii względności, co dowodzi niezrównanej wartości metodologii Lauba i jego współpracy z Einsteinem. Warto również zaznaczyć, że Laub publikował prace dotyczące zjawisk związanych z teorią względności w kontekście gazów. W 1910 roku stworzył jeden z pierwszych artykułów przeglądowych, który skupił się na tejże teorii, podkreślając jej znaczenie i zastosowanie w różnych dziedzinach nauki.

---

Oceń: Jakob Laub

---