Mariola Hoszowska

---

Życiorys

Mariola Hoszowska to wybitna postać związana z Rzeszowem, gdzie się urodziła w 1966 roku. Miasto to stało się nie tylko jej miejscem zamieszkania, ale także areną życia zawodowego. Edukację zaczęła w szkole podstawowej, a następnie ukończyła IV Liceum Ogólnokształcące. W 1985 roku, po zdobyciu matury, kontynuowała naukę na kierunku historia w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Rzeszowie, kończąc studia w 1990 roku i otrzymując tytuł magistra.

Jej kariera zawodowa rozpoczęła się na tej samej uczelni, gdzie pracowała jako asystentka, a od 2001 roku jest związana z Uniwersytetem Rzeszowskim. Czynnie rozwijając swoją karierę naukową, w 1997 roku awansowała na stanowisko adiunkta. Już rok później, w 1998 roku, uzyskała stopień doktora nauk humanistycznych w dziedzinie historii dzięki pracy pt. Metody nauczania historii w ogólnokształcącej szkole średniej w latach 1944-1966, której promotorem był dr hab. Alojzy Zielecki.

W 2007 roku, Rada Wydziału Socjologiczno-Historycznego Uniwersytetu Rzeszowskiego przyznała jej stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie historii ze specjalnością dydaktyka historii na podstawie pracy Siła tradycji, presja życia. Kobiety w dawnych podręcznikach dziejów Polski (1795-1918). Wkrótce po tym awansie, została profesorem nadzwyczajnym. W 2009 roku przejęła kierownictwo Zakładu Dydaktyki Historii i Wiedzy o Społeczeństwie Instytutu Historii, zastępując prof. Jerzego Maternickiego.

Oprócz pracy dydaktycznej oraz naukowej, Mariola Hoszowska angażuje się w działalność w lokalnych organizacjach historycznych. Jest aktywnym członkiem oddziału Polskiego Towarzystwa Historycznego oraz Towarzystwa Badaczy i Miłośników Historii XIX wieku, które współpracuje z Polską Akademią Umiejętności w Krakowie. Ponadto pełni funkcję wiceprezesa Towarzystwa Historiograficznego, będąc tym samym ważną postacią w kręgach naukowych i historycznych w Polsce.

Dorobek naukowy

Zainteresowania badawcze Marioli Hoszowskiej skupiają się na szerokim zakresie tematów związanych z historią edukacji, zwłaszcza nauczania historii w okresie XIX i XX wieku, historią kobiet oraz historiografiami. Skupia się również na kulturze historycznej i współczesnej dydaktyce historii.

Wśród jej kluczowych publikacji można wymienić:

• Metody nauczania historii w ogólnokształcącej szkole średniej w latach 1944-1966, Rzeszów 2002,
• Praktyka nauczania historii w Polsce 1944-1956, Rzeszów 2002,
• Historia, społeczeństwo, wychowanie, Rzeszów 2003,
• Siła tradycji, presja życia: kobiety w dawnych podręcznikach dziejów Polski (1795-1918), Rzeszów 2005.

---

Oceń: Mariola Hoszowska

---