Wilhelmina Stec-Rouppertowa

---

Życiorys

Wilhelmina Stec-Rouppertowa była córką Michała Steca, sędziego sądu powiatowego w Rzeszowie oraz Wiktorii z Szybowiczów, która pracowała jako nauczycielka w gimnazjum. W 1922 roku ukończyła naukę w rzeszowskim Prywatnym Gimnazjum Żeńskim, a następnie przeniosła się do Krakowa, gdzie rozpoczęła studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1927 roku uzyskała absolutorium.

W latach 1928-1929 Wilhelmina prowadziła badania nad fitopatologią roślin uprawnych, w tym ziemniaków oraz pomidorów. Jej prace obejmowały również badania nad chwastami oraz grzybami występującymi w województwie krakowskim i kieleckim. Na podstawie tych badań 19 grudnia 1933 roku przedstawiła swoją pracę doktorską pt. „Występowanie narośli bakteryjnych na główkach pręcikowych ziemniaka”, co pozwoliło jej uzyskać stopień doktora.

Następnie pracowała jako adiunkt w krakowskiej Stacji Ochrony Roślin Małopolskiego Towarzystwa Rolniczego, a także zasiadała w Komisji Fizjograficznej Polskiej Akademii Umiejętności. Po wybuchu II wojny światowej, poprzez Węgry, Wilhelmina dotarła do Mandatu Palestyny, gdzie była zaangażowana w Pomocniczą Służbę Kobiet. Od 1943 roku zaczęła opracowywać materiały poświęcone grzybom pasożytniczym dla Polskiej Stacji Biologicznej.

Od 1945 roku mieszkała w Egipcie, gdzie pracowała w VIII Polskim Szpitalu Wojennym w El Kantarze. W 1947 roku, podczas ewakuacji wojsk alianckich, przeniosła się do Wielkiej Brytanii, gdzie osiedliła się w Londynie. Niestety, borykała się z trudnościami materialnymi i podjęła pracę w aptece. W tym czasie aktywnie angażowała się w działalność Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie, pełniąc od 1954 do 1970 roku funkcję sekretarza Wydziału Przyrodniczego.

Wilhelmina Stec-Rouppertowa była nie tylko naukowcem, lecz również ofiarodawczynią cennych eksponatów oraz spuścizny naukowej swojego męża Kazimierza Roupperta do Muzeum Akademii Rolniczej im. Kołłątaja, co zostało docenione poprzez przyznanie jej Złotej Odznaki „Za zasługi dla uczelni”. Zmarła 22 października 1988 roku w Wielkiej Brytanii, a zgodnie ze swoją wolą spoczęła na cmentarzu Rakowickim.

Dorobek naukowy Wilhelminy Stec-Rouppertowej obejmuje czterdzieści sześć prac z zakresu mykologii, fitopatologii, cecidiologii oraz fitogeografii florystycznej, co podkreśla jej znaczenie w polskiej nauce.

---

Oceń: Wilhelmina Stec-Rouppertowa

---