Antoni Podraza to postać o niezwykle bogatym dorobku, który na stałe wpisał się w historię Polski. Urodził się 15 października 1920 roku w Rzeszowie, a jego życie zakończyło się 28 stycznia 2008 roku w Krakowie. Był nie tylko wybitnym historykiem, ale również aktywnym działaczem w ramach ruchu ludowego oraz laickiego.
Podraza pełnił istotną rolę jako profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie przekazywał swoją wiedzę kolejnym pokoleniom studentów. W latach 1972–1978 oraz 1981–1987 sprawował funkcję dyrektora Instytutu Historii UJ, pozostawiając trwały ślad w jego działalności edukacyjnej i naukowej.
Życiorys
Antoni Podraza, syn Franciszka, spędził swoje dzieciństwo w malowniczej Słobudce Koszyłowieckiej, a edukację średnią odbył w Żółkwi. W roku akademickim 1938/1939 zainaugurował swoje studia z zakresu historii na Uniwersytecie Lwowskim im. Jana Kazimierza. Kontynuował naukę mimo trudności związanych z okupacją, uczęszczając na tajne komplety, a po wojnie na Uniwersytecie Lwowskim im. Iwana Franki. Po przyjeździe do Krakowa w 1946 roku, wstąpił na Uniwersytet Jagielloński, gdzie rozpoczął pracę jako asystent w Katedrze Historii Rolnictwa na Wydziale Rolnym, pod kierunkiem prof. Stefana Inglota.
W 1951 roku został przeniesiony do Katedry Historii Polski Feudalnej kierowanej przez Romana Grodeckiego. W okresie od 1954 do 1969 roku pełnił funkcję pracownika w Katedrze Historii Narodów ZSRR. W 1959 roku uzyskał tytuł doktora nauk humanistycznych, a dwa lata później rada wydziału nadała mu stopień doktora habilitowanego. Od 1969 roku do 1991 roku sprawował funkcję kierownika Zakładu Historii Polski Nowożytnej UJ, a w 1975 roku otrzymał nominację profesorską. W 1983 roku został wybrany do Krajowej Rady Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej.
W latach 1945-1949 był członkiem Polskiego Stronnictwa Ludowego mikołajczykowskiego, a w latach 1946-1947 aktywnie uczestniczył w pracy Zarządu Grodzkiego PSL w Krakowie oraz redagował ludowy miesięcznik ideowo-wychowawczy „Wieś i Państwo”. Kandydował do Sejmu Ustawodawczego z listy PSL w Okręgu nr 46 (Kraków) podczas wyborów 19 stycznia 1947, co zakończyło się jego aresztowaniem. Od 1949 roku był członkiem Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. W latach 1980-1983 także zasiadał w Naczelnym Komitecie ZSL, a w okresie 1989-1990 pełnił funkcję wiceprezesa Rady Naczelnej PSL Odrodzenie.
W latach 2004 do chwili śmierci w 2008 roku miał zaszczyt być honorowym prezesem Polskiego Stronnictwa Ludowego. Dodatkowo, w latach 1994-2006 piastował stanowisko prezesa Rady Wojewódzkiej Towarzystwa Kultury Świeckiej w Krakowie, gdzie także został uhonorowany tytułem honorowego prezesa TKŚ. Ostatni raz zaprezentował się publicznie 19 stycznia 2008 roku podczas spotkania małopolskich ludowców, które odbyło się w Teatrze im. Juliusza Słowackiego.
Jego pogrzeb miał miejsce 2 lutego 2008 roku, a urna z prochami spoczęła w Alei Zasłużonych na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera LXIX pas B-2-26). W październiku 2008 roku nad jego mogiłą ustawiono nagrobek z popiersiem, który wykonał Marian Konieczny.
Według informacji zgromadzonych w archiwum Instytutu Pamięci Narodowej, Antoni Podraza był w latach 1960-1969 tajnym współpracownikiem Służby Bezpieczeństwa PRL, działając pod pseudonimem „Stanisław”.
Wybrane publikacje
Antoni Podraza jest autorem i współautorem wielu publikacji, które przyczyniają się do zrozumienia i analizy polskiej historii oraz literatury. Poniżej przedstawiamy niektóre z jego wybranych prac:
- regiony gospodarcze Małopolski zachodniej w II poł. XVIII w. (1958, wspólnie z H. Madurowicz),
- Jakub Kazimierz Haur, pisarz rolniczy z XVII wieku. Studium z dziejów polskiej literatury rolniczej (1961),
- „En Petite Pologne: Essai de régionalisation”, Annales. Histoire, Sciences sociales 18/2 (1963), s. 318–328 (wspólnie z H. Madurowicz),
- Europa. Galicja. Regiony. Pisma historyczne (2006).
Ordery i odznaczenia
Antoni Podraza, jako postać o wybitnych osiągnięciach, został uhonorowany wieloma odznaczeniami oraz medalami, które uznają jego znaczący wkład w różne dziedziny. Wśród jego licznych wyróżnień możemy wymienić:
- Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski, przyznany 9 lutego 2004 roku,
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, wręczony 23 listopada 1998 roku,
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, otrzymany w 1985 roku,
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 1976 roku,
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, otrzymany w 1965 roku,
- Złoty Krzyż Zasługi, który uzyskał w 1956 roku,
- Medal 10-lecia Polski Ludowej, przyznany 15 stycznia 1955 roku,
- Medal Komisji Edukacji Narodowej, wręczony w 1976 roku.
Te odznaczenia są świadectwem nie tylko jego poświęcenia, ale także profesjonalizmu, który przyczynił się do rozwoju Polski w wielu aspektach.
Przypisy
- Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Antoni Podraza. rakowice.eu. [dostęp 27.05.2021 r.]
- Inwentarz archiwalny. ipn.gov.pl. [dostęp 24.06.2020 r.]
- M.P. z 2004 r. nr 29, poz. 529 „w uznaniu wybitnych zasług w pracy naukowej i dydaktycznej, za osiągnięcia w działalności społecznej”.
- M.P. z 1999 r. nr 8, poz. 111 „za wybitne zasługi w działalności na rzecz Związku Młodzieży Wiejskiej”.
- M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 – Uchwała Rady Państwa z dnia 15.01.1955 r. Nr 0/165 – na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Antoni Gawron | Paweł Grata | Stanisław Wędkiewicz | Jan Kinel | Maria Bilińska-Riegerowa | Wilhelmina Stec-Rouppertowa | Rościsław Skręt | Mariola Hoszowska | Tadeusz Szumlicz | Agata Starosta | Romuald Starkel | Jerzy Kurnal | Jan Stach (zoolog) | Beata Szluz | Władysław Hordyński | Zbigniew Bać | Zdzisław Larski | Stanisław Mglej | Paweł Fortuna | Stanisław WiderszpilOceń: Antoni Podraza