Julian Antoni Łukaszkiewicz, urodzony 14 grudnia 1857 roku w Rzeszowie, to postać o bogatym dorobku zawodowym i intelektualnym. Jego życie zakończyło się 3 listopada 1937 roku, również w Rzeszowie.
Był on nie tylko duchownym rzymskokatolickim, ale także kanonikiem, co podkreśla jego znaczenie w hierarchii kościelnej.
Jednak jego osiągnięcia nie ograniczają się tylko do sfery religijnej; Julian Łukaszkiewicz był również pisarzem, publicystą, a co ważniejsze, poświęcił się działalności społecznej i politycznej.
Życiorys
Julian Łukaszkiewicz był synem Józefa i Anny, z domu Spaltenstein. Jego wykształcenie teologiczne zdobył na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Franciszkańskiego we Lwowie. W 1881 roku uzyskał święcenia kapłańskie. Jako kapelan pełnił ważną rolę na zamku książąt Sapiehów w Krasiczynie, a także prowadził działalność duszpasterską w parafiach zlokalizowanych w Małopolsce Wschodniej, niemieckiej Bawarii, a nawet we Włoszech. W tym czasie aktywnie wspierał Polonię, organizując takie inicjatywy, jak utworzenie Domu Polskiego oraz pomoc legionistom.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 roku, Julian Łukaszkiewicz powrócił do ojczyzny i osiedlił się na Górnym Śląsku, gdzie zajął się organizacją plebiscytu. Jego zaangażowanie w edukację objawiło się w roli dyrektora seminarium w Liskowie oraz pracy jako kapelan w Pniewie i Grudziądzu. Równocześnie studiował filozofię i historię na Uniwersytecie w Poznaniu.
Po zakończeniu aktywnej posługi kapłańskiej przeszedł na emeryturę i osiedlił się w Rzeszowie, gdzie stał się aktywnym działaczem społecznym. Był fundatorem placówki, która później przekształciła się w Sanktuarium Matki Bożej Saletyńskiej w Rzeszowie, znajdującego się przy parafii pod tym wezwaniem. Z okazji 59-lecia kapłaństwa, 8 września 1931 roku zakupił dwa morgi ziemi przy ul. Dąbrowskiego 59 w Rzeszowie, by możliwe było zrealizowanie tego projektu.
Julian Łukaszkiewicz wykazał się również dużym zaangażowaniem w pomoc potrzebującym, tworząc zakład wychowawczy dla zaniedbanych chłopców, którego prowadzenie powierzono Misjonarzom Saletynom od 1936 roku. Był też inicjatorem powołania Chrześcijańskiego Koła Mieszczańskiego oraz współzałożycielem Towarzystwa Regionalnego Ziemi Rzeszowskiej. Z jego inicjatywy powstało pierwsze miejskie muzeum w Rzeszowie, do którego przekazał swoje cenne zbiory biblioteczne. Jego działalność została doceniona i uhonorowana wieloma odznaczeniami.
Julian Łukaszkiewicz zmarł 3 listopada 1937 roku. Jego ostatnim miejscem spoczynku jest cmentarz Pobitno w Rzeszowie, gdzie pozostają jego zasługi oraz pamięć o nim.
Publikacje
Julian Łukaszkiewicz ma na swoim koncie szereg interesujących publikacji, które przyczyniają się do rozwoju kultury i literatury. Oto niektóre z nich:
- Żywoty Świętych,
- Złota Książka Polskiej Dziewicy (1895),
- Dzwony w Krośnie, obrazek z życia (1900).
Odznaczenia i wyróżnienia
Julian Łukaszkiewicz zdobył wiele prestiżowych odznaczeń, które świadczą o jego zasługach i wartości w życiu publicznym.
- Order Świętych Cyryla i Metodego,
- Order Ziemi Świętej,
- Honorowy kapelan Bazyliki Loretańskiej,
- Honorowy szambelan SS. Dom Nazaret.
Przypisy
- Zgon zasłużonego kapłana. „Gazeta Lwowska”, s. 4, Nr 254 z 07.11.1937 r.
- Osoby o nazwisku „Łukaszkiewicz” w Genealogii Potomków Sejmu Wielkiego. sejm-wielki.pl. [dostęp 21.02.2015 r.]
- Parafia Rzeszów. saletyni.pl. [dostęp 21.02.2015 r.]
- Żywoty Świętych. ultramontes.pl. [dostęp 21.02.2015 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Duchowieństwo i religia":
Sławomir Zych | Waldemar Pałęcki | Ludwik Stanisławczyk | Artur Ważny | Stefan Momidłowski | Marian Rojek (duchowny) | Jacek Krawczyk (działacz katolicki) | Natalia Tułasiewicz | Marcin Lisak | Waldemar Cisło | Benedykt Huculak | Jacek Prusak | Juliusz Kaczorowski | Stanisław Witkowski (ksiądz) | Jan Niemiec (duchowny) | Stanisław JamrozekOceń: Julian Łukaszkiewicz