Julian Łukaszkiewicz


Julian Antoni Łukaszkiewicz, urodzony 14 grudnia 1857 roku w Rzeszowie, to postać o bogatym dorobku zawodowym i intelektualnym. Jego życie zakończyło się 3 listopada 1937 roku, również w Rzeszowie.

Był on nie tylko duchownym rzymskokatolickim, ale także kanonikiem, co podkreśla jego znaczenie w hierarchii kościelnej.

Jednak jego osiągnięcia nie ograniczają się tylko do sfery religijnej; Julian Łukaszkiewicz był również pisarzem, publicystą, a co ważniejsze, poświęcił się działalności społecznej i politycznej.

Życiorys

Julian Łukaszkiewicz był synem Józefa i Anny, z domu Spaltenstein. Jego wykształcenie teologiczne zdobył na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Franciszkańskiego we Lwowie. W 1881 roku uzyskał święcenia kapłańskie. Jako kapelan pełnił ważną rolę na zamku książąt Sapiehów w Krasiczynie, a także prowadził działalność duszpasterską w parafiach zlokalizowanych w Małopolsce Wschodniej, niemieckiej Bawarii, a nawet we Włoszech. W tym czasie aktywnie wspierał Polonię, organizując takie inicjatywy, jak utworzenie Domu Polskiego oraz pomoc legionistom.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 roku, Julian Łukaszkiewicz powrócił do ojczyzny i osiedlił się na Górnym Śląsku, gdzie zajął się organizacją plebiscytu. Jego zaangażowanie w edukację objawiło się w roli dyrektora seminarium w Liskowie oraz pracy jako kapelan w Pniewie i Grudziądzu. Równocześnie studiował filozofię i historię na Uniwersytecie w Poznaniu.

Po zakończeniu aktywnej posługi kapłańskiej przeszedł na emeryturę i osiedlił się w Rzeszowie, gdzie stał się aktywnym działaczem społecznym. Był fundatorem placówki, która później przekształciła się w Sanktuarium Matki Bożej Saletyńskiej w Rzeszowie, znajdującego się przy parafii pod tym wezwaniem. Z okazji 59-lecia kapłaństwa, 8 września 1931 roku zakupił dwa morgi ziemi przy ul. Dąbrowskiego 59 w Rzeszowie, by możliwe było zrealizowanie tego projektu.

Julian Łukaszkiewicz wykazał się również dużym zaangażowaniem w pomoc potrzebującym, tworząc zakład wychowawczy dla zaniedbanych chłopców, którego prowadzenie powierzono Misjonarzom Saletynom od 1936 roku. Był też inicjatorem powołania Chrześcijańskiego Koła Mieszczańskiego oraz współzałożycielem Towarzystwa Regionalnego Ziemi Rzeszowskiej. Z jego inicjatywy powstało pierwsze miejskie muzeum w Rzeszowie, do którego przekazał swoje cenne zbiory biblioteczne. Jego działalność została doceniona i uhonorowana wieloma odznaczeniami.

Julian Łukaszkiewicz zmarł 3 listopada 1937 roku. Jego ostatnim miejscem spoczynku jest cmentarz Pobitno w Rzeszowie, gdzie pozostają jego zasługi oraz pamięć o nim.

Publikacje

Julian Łukaszkiewicz ma na swoim koncie szereg interesujących publikacji, które przyczyniają się do rozwoju kultury i literatury. Oto niektóre z nich:

  • Żywoty Świętych,
  • Złota Książka Polskiej Dziewicy (1895),
  • Dzwony w Krośnie, obrazek z życia (1900).

Odznaczenia i wyróżnienia

Julian Łukaszkiewicz zdobył wiele prestiżowych odznaczeń, które świadczą o jego zasługach i wartości w życiu publicznym.

  • Order Świętych Cyryla i Metodego,
  • Order Ziemi Świętej,
  • Honorowy kapelan Bazyliki Loretańskiej,
  • Honorowy szambelan SS. Dom Nazaret.

Przypisy

  1. Zgon zasłużonego kapłana. „Gazeta Lwowska”, s. 4, Nr 254 z 07.11.1937 r.
  2. Osoby o nazwisku „Łukaszkiewicz” w Genealogii Potomków Sejmu Wielkiego. sejm-wielki.pl. [dostęp 21.02.2015 r.]
  3. Parafia Rzeszów. saletyni.pl. [dostęp 21.02.2015 r.]
  4. Żywoty Świętych. ultramontes.pl. [dostęp 21.02.2015 r.]

Oceń: Julian Łukaszkiewicz

Średnia ocena:4.97 Liczba ocen:24