Marian Rojek, urodzony 9 kwietnia 1955 roku w Rzeszowie, jest polskim duchownym rzymskokatolickim o znacznym dorobku naukowym i pastoralnym. Posiada tytuł doktora nauk teologicznych, co podkreśla jego zaangażowanie w rozwój teologii oraz nauczania w Kościele.
W latach 2001–2005 pełnił funkcję rektora Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu, gdzie miał wpływ na formację młodych kandydatów do kapłaństwa. Następnie, w latach 2006–2012, był biskupem pomocniczym diecezji przemyskiej, a od 2012 roku sprawuje urząd biskupa diecezjalnego zamojsko-lubaczowskiego.
Jego posługa biskupia oraz działalność duszpasterska przyczyniły się do umocnienia lokalnych społeczności poprzez edukację oraz duchowe przewodnictwo.
Życiorys
Marian Rojek przyszedł na świat 9 kwietnia 1955 roku w Rzeszowie, w rodzinie, w której wychowało się pięcioro dzieci. Jego młodszy brat, Kazimierz, podążył podobną ścieżką, zostając również duchownym. Edukację rozpoczął w I Liceum Ogólnokształcącym im. ks. Stanisława Konarskiego w Rzeszowie, gdzie zdobył podstawowe wykształcenie. W 1974 roku, po pomyślnym zdaniu matury, zapisał się do Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu.
Studia w seminarium zostały jednak przerwane na dwa lata, gdyż musiał odbyć służbę wojskową, korzystając z jednostki kleryckiej w Bartoszycach. Po powrocie do seminarium, 7 czerwca 1981 roku, przyjął święcenia prezbiteratu w katedrze przemyskiej, udzielił mu ich biskup diecezjalny Ignacy Tokarczuk. W latach 1982–1987 odbył studia specjalistyczne z teologii dogmatycznej na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim, gdzie uzyskał doktorat z teologii.
Po przyjęciu święceń kapłańskich, przez rok pełnił posługę wikariusza w parafii w Brzozowie. W 2000 roku papież Jan Paweł II wyróżnił go tytułem kapelana Jego Świątobliwości, a w 2005 roku arcybiskup Józef Michalik mianował go kanonikiem gremialnym w kapitule przemyskiej.
Od 1987 roku prowadził wykłady z teologii dogmatycznej w seminarach w Przemyślu oraz Sandomierzu. W przemyskim seminarium pełnił różne funkcje, takie jak prefekt, wicerektor, a w latach 2001–2005 był rektorem.
21 grudnia 2005 roku papież Benedykt XVI prekonizował go biskupem pomocniczym archidiecezji przemyskiej, nadając mu stolicę tytularną Tisedi. Jego święcenia biskupie miały miejsce 2 lutego 2006 roku w katedrze przemyskiej. Sakrę biskupią udzielił mu arcybiskup Józef Michalik, a współkonsekratorami byli Kazimierz Górny, biskup diecezjalny rzeszowski oraz Jan Ozga, biskup z Kamerunu. Jako biskup, przyjął zawołanie „Eucharistia Panis Vitae”, co w tłumaczeniu oznacza „Eucharystia Chlebem Życia”.
30 czerwca 2012 roku, papież Benedykt XVI mianował go biskupem diecezjalnym diecezji zamojsko-lubaczowskiej. 11 sierpnia 2012 roku odbył ingres do katedry w Zamościu, a następnego dnia do konkatedry w Lubaczowie.
W ramach Konferencji Episkopatu Polski objął szereg odpowiedzialnych funkcji, w tym przewodniczy Zespołowi ds. Kontaktów z Przedstawicielami Kościoła Greckokatolickiego na Ukrainie, a także był członkiem Bilateralnego Zespołu Katolicko-Prawosławnego oraz Zespołu Pomocy Kościołowi na Wschodzie.
Pozostali ludzie w kategorii "Duchowieństwo i religia":
Jacek Krawczyk (działacz katolicki) | Natalia Tułasiewicz | Marcin Lisak | Waldemar Cisło | Stanisław Jamrozek | Jan Niemiec (duchowny) | Stanisław Witkowski (ksiądz) | Juliusz Kaczorowski | Jacek Prusak | Benedykt Huculak | Stefan Momidłowski | Artur Ważny | Ludwik Stanisławczyk | Waldemar Pałęcki | Sławomir Zych | Julian ŁukaszkiewiczOceń: Marian Rojek (duchowny)