Juliusz Kaczorowski


Juliusz Ludwik Zygmunt Kaczorowski, urodzony 16 lutego 1909 roku w Rzeszowie, to postać wybitna w polskim Kościele katolickim. Jego życie, które zakończyło się 18 maja 1988 roku, na zawsze pozostanie w pamięci tych, którzy go znali oraz tych, którzy skorzystali z jego duchowego przewodnictwa.

Kaczorowski był polskim duchownym rzymskokatolickim, którego działalność miała znaczący wpływ na życie religijne w jego otoczeniu.

Życiorys

Juliusz Ludwik Zygmunt Kaczorowski przyszedł na świat 16 lutego 1909 roku w Rzeszowie. Jego matka Maria pełniła rolę kasjerki kolejowej, natomiast ojciec, który zmarł przed 1922 rokiem, był adjunktem. W rodzinie był jeszcze brat Henryk Antoni, urodzony w 1912 roku.

Kaczorowski rozpoczął swoją edukację w II Państwowym Gimnazjum w Rzeszowie. W 1927 roku zdał egzamin dojrzałości w Państwowym Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku. W jego klasie kształcili się również znani współcześni, tacy jak Marian Musiał oraz Józef Pudełko.

Następnie, po ukończeniu seminarium duchownego we Lwowie, Kaczorowski studiował na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. W 1932 roku przyjął święcenia prezbiteratu. Jako duchowny archidiecezji lwowskiej, w latach trzydziestych pełnił funkci wikariusza oraz katechety w Stanisławowie, aż do wybuchu II wojny światowej w 1939 roku.

Po rozpoczęciu wojny, kampania wrześniowa oraz agresja ZSRR na Polskę doprowadziły do jego aresztowania przez Sowietów w 1940 roku, kiedy to próbował przekroczyć granicę z Rumunią. Osądzony w Pryłukach, 19 sierpnia 1940 roku został skazany na pięć lat obozu pracy przymusowej za kontrrewolucję. Został zesłany do obozu Workutłag w Workucie, a następnie znajdował się w łagrach Pot’ma oraz Kniaź-Pohost, gdzie współwięźniem był ks. Adolf Krzywicki.

Na mocy układu Sikorski-Majski z 30 lipca 1941 roku odzyskał wolność w lutym 1942. Zgłosił się do formowanej Armii Polskiej w ZSRR pod dowództwem gen. Władysława Andersa, gdzie spędził czas jako kapelan. Po ewakuacji armii do Iranu w 1943 roku funkcjonował jako spowiednik w obozie dla polskich uchodźców w Teheranie oraz w klinice medycznej. Z 2 Korpusem Polskim przeszedł szlak bojowy przez Bliski Wschód do Włoch, biorąc aktywny udział w kampanii włoskiej, w tym w bitwie o Monte Cassino jako kapelan 31 Kompanii Sanitarnej.

Po zakończeniu wojny Juliusz Kaczorowski zdecydował się na życie na emigracji w Wielkiej Brytanii. Tam posługiwał jako duchowny w różnych parafiach. W 1947 roku pracował w Hardwick, a od 1948 roku w Forest Town. Od 1948 do 1962 sprawował funkcję prałata proboszcza Polskiej Parafii w Mansfield i okolicach, a w 1958 roku mieszkał przy Z. Spencer Street w Chesterfield. W 1962 roku przeniósł się do Loughborough, gdzie otrzymał tytuł kanonika, a na emeryturę przeszedł w 1984 roku.

Zmarł 18 maja 1988 roku i został pochowany na cmentarzu Laxton Hall.

Odznaczenia

Juliusz Kaczorowski został uhonorowany różnorodnymi odznaczeniami, które stanowią wyraz uznania za jego zasługi. Wśród nich wymienia się między innymi:

  • złoty krzyż zasługi, przyznany 11 listopada 1967 roku,
  • srebrny krzyż zasługi z mieczami,
  • krzyż pamiątkowy Monte Cassino nr 43171,
  • medal wojska.

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j k l m Biography of Father Juliusz Kaczorowski. biographies.library.nd.edu. [dostęp 09.09.2015 r.] (ang.)
  2. Absolwenci. 1losanok.pl. [dostęp 25.09.2018 r.]
  3. Ks. Adolf Krzywicki, duszpasterz Polaków w ZSRR. katolicy1844.republika.pl. [dostęp 09.09.2015 r.]
  4. a b c Ks. Roman Dzwonkowski SAC: Ks. Stanisław Szulmiński SAC na tle losów duchowieństwa katolickiego w ZSSR.. catholicmartyrs.org. [dostęp 09.09.2015 r.]
  5. Krótka historia Polskiej Parafii w Mansfield i okolicy. parafia-mansfield.co.uk. [dostęp 09.09.2015 r.]
  6. Księża Proboszczowie Polskiej Parafii w Mansfield i okolicy. parafia-mansfield.co.uk. [dostęp 09.09.2015 r.]
  7. a b c d e f Karolina Grodziska, Andrzej Suchcitz: „Zostanie po nich nikły ślad...” Polskie groby na cmentarzach w Laxton Hall, Fawley Court i Henley-on-Thames. Kraków: Secesja, 2007, s. 22.
  8. Komunikat o nadaniu Złotego Krzyża Zasługi. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 3, s. 8, 24.04.1969 r.
  9. Zofia Bandurka: Wykaz imienny zaproszonych i obecnych na Zjeździe – przygotowała mgr Zofia Bandurkówna. W: Dwa dni w mieście naszej młodości. Sprawozdanie ze zjazdu koleżeńskiego wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej matury w roku 1958. Warszawa: 1960, s. 128.
  10. a b XXXX. Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum im. Królowej Zofji w Sanoku za rok szkolny 1926/1927. Sanok: 1927, s. 12, 22.
  11. a b Państwowe Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku. Katalog główny, rok 1921/22 (zespół 7, sygn. 82). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 279.
  12. Materiały ↓, s. 2.
  13. Materiały ↓, s. 4-10.
  14. Materiały ↓, s. 11-16.
  15. Zmarli kapłani. pcmew.org. [dostęp 09.09.2015 r.]

Oceń: Juliusz Kaczorowski

Średnia ocena:4.66 Liczba ocen:19