Kościół św. Rocha i św. Marcina w Rzeszowie

Kościoły

Kościół Świętych Rocha i Marcina to miejsce, które zasługuje na szczegółowe omówienie. Usytuowany jest w malowniczej dzielnicy, która leży na wschodnich obrzeżach Rzeszowa. To miejsce religijne oraz kulturalne przyciąga zarówno lokalnych mieszkańców, jak i turystów pragnących poznać jego historię i znaczenie.

Obiekt ten znajduje się w Słocinie, gdzie jego architektura i atmosfera z pewnością robią wrażenie na odwiedzających. Warto zwrócić uwagę na detale, które świadczą o bogatej tradycji i duchowości miejsca, co czyni je ważnym punktem w regionalnym krajobrazie.

Historia

Najstarsza informacja dotycząca Słociny, jako wsi, sięga XIV wieku, a pierwsze wzmianki o parafii datowane są na XV wiek. Historia świątyni pozostaje nieco enigmatyczna. Na podstawie przypuszczeń można wysnuć wniosek, że pierwotny kościół został ufundowany przez rodzinę Pileckich, a zwłaszcza przez Ottona Pileckiego, który pełnił funkcję kasztelana sandomierskiego. Uroczystość konsekracji miała miejsce prawdopodobnie w 1379 roku, a kościół oddano pod opiekę świętego Marcina biskupa, co znalazło swoje odzwierciedlenie w herbie Słociny.

W drugiej połowie XV wieku, po tragicznym pożarze, Jan Pilecki zadbał o jego odbudowę w 1466 roku. Warto dodać, że gotycka konstrukcja świątyni została częściowo zniszczona przez Tatarów w roku 1624. Na początku XIX wieku, około 1826 roku, do kościoła dobudowano dużą, kwadratową wieżę od strony zachodniej. Od XVII wieku wokół kościoła istnieje cmentarz, co świadczy o jego długiej historii związanej z miejscowym kultem.

Na budowę nowej świątyni mieszkańcy Słociny zdecydowali się dopiero na początku XX wieku. Uroczystość poświęcenia nowego kościoła miała miejsce w 1916 roku, a rok 1932 przyniósł mu konsekrację pod wezwaniem świętych Rocha i Marcina. Kult tych świętych w Słocinie zyskał popularność od XVII wieku, kiedy to mieszkańcy zaczęli wierzyć, że święty Rocha przyczynił się do ich ocalenia podczas epidemii cholery.

Architektura

Świątynia, o której mowa, jest imponującą budowlą ceglano-kamienną, która powstała w latach 1913–1916 według wizji lwowskiego architekta Tadeusza Obmiańskiego. To trójnawowy obiekt z węższym prezbiterium oraz 60-metrową wieżą, która zdobi jego sylwetkę.

Wnętrze świątyni urzeka polichromią, która została namalowana w latach trzydziestych XX wieku, a w ostatnich latach, w okresie 2002–2003, przeszła gruntowną renowację. Styl wykończenia wnętrza harmonijnie łączy elementy neogotyckie oraz neobarokowe. Szczególnie wyróżnia się ołtarz główny w formie tryptyku, w który wkomponowane są obrazy autorstwa Jana Bukowskiego, namalowane w 1929 roku. W bocznym ołtarzu z kolei dostrzec można obraz św. Rocha, datowany prawdopodobnie na XVII wiek.

Wiosną 2001 roku dokonano wymiany starego pokrycia dachu na blachę miedzianą, a także przeprowadzono renowację elewacji świątyni. Pośród jego wnętrza znajduje się już odnowiona polichromia autorstwa J. Makarewicza, która została przywrócona do pierwotnego blasku między 2002 a 2003 rokiem. Również ołtarze odnowiono w 2004 roku, a prezbiterium uzyskało nowy, elegancki wystrój w latach 2001–2003.

Tuż obok kościoła można znaleźć zabudowania poplebańskie, w tym ochronkę z 1896 roku, organistówkę oraz dom parafialny, który został wzniesiony w roku 1938. W latach 2004/2005 elewacje wszystkich budynków należących do zespołu przykościelnego zostały poddane renowacji, co przyczyniło się do ich estetycznego uatrakcyjnienia.

Oceń: Kościół św. Rocha i św. Marcina w Rzeszowie

★★★★★
Średnia ocena:4.85 Liczba ocen:13