Andrzej Jedynak


Andrzej Jedynak to postać, która zapisała się na kartach polskiej historii zarówno jako inżynier, jak i polityk. Urodził się 4 lipca 1932 roku w Rzeszowie, a zmarł 14 września 2024 roku w Warszawie.

W ciągu swojej kariery, Jedynak pełnił wiele istotnych ról w życiu publicznym. W latach 1981-1982 był wicepremierem, co oznacza, że odegrał keyvową rolę w rządzie podczas burzliwych czasów. Ponadto, w okresie 1980-1981 sprawował funkcję ministra przemysłu maszyn ciężkich oraz rolniczych, gdzie jego decyzje wpływały na rozwój ważnych sektorów gospodarki.

Jego działalność na arenie międzynarodowej również zasługuje na uwagę. W latach 1978-1980 pełnił funkcję ambasadora w Austrii, a następnie, od 1982 do 1988 roku, reprezentował Polskę w Czechosłowacji. Te doświadczenia pozwoliły mu na nawiązanie cennych relacji między krajami i promowanie interesów Polski w świecie.

Życiorys

Andrzej Jedynak to postać o bogatej historii, będący synem Józefa i Janiny. Ukończył studia i zdobył tytuł magistra inżyniera mechanika, co otworzyło mu drzwi do przemysłu ciężkiego. Od 1952 roku swoją karierę zawodową związał z Sanocką Fabryką Autobusów „Autosan”, gdzie pełnił funkcję dyrektora, przyczyniając się do rozwoju polskiego przemysłu transportowego.

W tym samym roku, 1952, Andrzej wstąpił również do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, co było istotnym krokiem w jego kariery zawodowej. W latach 70. objął stanowisko dyrektora Zjednoczenia Przemysłu Motoryzacyjnego „Polmo”, co świadczy o jego wpływie na sektor motoryzacyjny w Polsce.

W okresie 1976–1978 pełnił rolę podsekretarza stanu w Ministerstwie Przemysłu Maszynowego. A następnie, od kwietnia 1980 do lutego 1981, był ministrem przemysłu maszyn ciężkich i rolniczych w rządach Edwarda Babiucha, Józefa Pińkowskiego oraz Wojciecha Jaruzelskiego. Przez krótki czas, do 9 października 1982, pełnił również funkcję wicepremiera.

W trakcie swojej kariery przekraczał granice Polski. W latach 1978–1980 był ambasadorem PRL w Wiedniu, co stanowiło ważny etap w jego międzynarodowej działalności. Później, w latach 1982–1988, pełnił funkcję ambasadora w Pradze. Po powrocie do kraju, w grudniu 1988 do sierpnia 1989 został wiceprezesem Najwyższej Izby Kontroli, a jego kariera dyplomatyczna nie zakończyła się na tym. Servował także jako charge d’affaires w Brazylii w latach 1991–1992 oraz w Chile w latach 1996–1997.

Odznaczenia

Andrzej Jedynak, osoba o wielkim wkładzie w działalność społeczną i zawodową, został odznaczony wieloma prestiżowymi nagrodami, które podkreślają jego osiągnięcia. Oto lista przyznanych mu wyróżnień:

  • Order Sztandaru Pracy I klasy,
  • Order Sztandaru Pracy II klasy,
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Order Przyjaźni Narodów (ZSRR, 1977),
  • Order Lwa Białego II klasy (Czechosłowacja, 1988).

Przypisy

  1. Andrzej Jedynak. nekrologi.wyborcza.pl, 22.09.2024 r.
  2. Waldemar Bałda: Sowa i bocian. Opowieść o Posadzie Olchowskiej – III dzielnicy Miasta Sanoka. Kraków: AB Media, 2012.
  3. Agencje doniosły [w:] "Trybuna Robotnicza", nr 251, 27.10.1988 r.
  4. Odznaczenia radzieckie dla polskich specjalistów i działaczy gospodarczych [w:] Dziennik Bałtycki, nr 163, 20.07.1977 r.

Oceń: Andrzej Jedynak

Średnia ocena:4.99 Liczba ocen:24