Józef Ołpiński


Józef Ołpiński to postać, której biografia odzwierciedla wiele kluczowych momentów w historii Polski XX wieku.

Urodził się 9 sierpnia 1892 roku w Rzeszowie, gdzie rozpoczęła się jego droga życia i kariery. Ołpiński był nie tylko polskim urzędnikiem samorządowym, ale także pełnił szereg istotnych funkcji publicznych, które kształtowały lokalne społeczności. Był prezydentem Żyrardowa, gdzie działał na rzecz rozwoju miasta oraz jego mieszkańców.

W trakcie swojej kariery zasiadał także na stanowisku wiceprezydenta Warszawy, co wiązało się z ambitnymi projektami na rzecz stolicy. Dodatkowo, jako starosta, zarządzał powiatami sochaczewskim i będzińskim, wpływając na lokalne polityki i administrację.

Po zakończeniu II wojny światowej, z powodów politycznych, Józef Ołpiński zdecydował się na emigrację, a jego życie zakończyło się 1 sierpnia 1980 roku w Kapsztadzie. Jego doświadczenia oraz osiągnięcia pozostają ważnym punktem odniesienia w badaniach nad historią Polski.

Życiorys

Józef Ołpiński urodził się jako syn Jana i Marii z Zajączkowskich. W 1912 roku z sukcesem zdobędzie swój egzamin dojrzałości w C. K. Gimnazjum w Brzeżanach, gdzie w jego klasie, obok niego, uczył się również Zbigniew Osostowicz. Po ukończeniu edukacji przeszedł na studia na Wydziale Prawno-Administracyjnym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W trakcie swojego życia aktywnie działał w różnych tajnych organizacjach niepodległościowych.

W czasie I wojny światowej walczył w Legionach Polskich Józefa Piłsudskiego, a po pewnym czasie został internowany na Węgrzech. Po wojnie, w latach 1918–1919, brał udział w rozbrajaniu wojsk okupacyjnych w Krakowie oraz pełnił obowiązki setnika straży obywatelskiej. W 1919 roku rozpoczął pracę w Ministerstwie Poczt i Telegrafów, a później przeszedł do Urzędu Wojewódzkiego w Warszawie.

Na przestrzeni swojego życia Ołpiński zajmował liczne istotne stanowiska, takie jak kierownik starostwa w Kutnie, komisarz rządowy oraz prezydent Żyrardowa. Pełnił również funkcje starosty sochaczewskiego i będzińskiego. To właśnie z jego inicjatywy powstał w Żelazowej Woli Komitet Chopinowski, który zajął się wykupieniem i zagospodarowaniem domu, w którym urodził się Fryderyk Chopin.

Po zakończeniu swojej kadencji jako starosta, objął stanowisko wicekomisarza (wiceprezydenta) Warszawy. W 1939 roku sprawował funkcję dyrektora Biura Prezydialnego Prezesa Rady Ministrów. Przed nadchodzącymi wyborami parlamentarnymi do Sejmu RP w 1935 roku, został mianowany komisarzem wyborczym w swoim okręgu wyborczym nr 5.

Zaangażowany w życie społeczne, Ołpiński był szefem oddziałów warszawskich Federacji Polskich Związków Obrońców Ojczyzny, Związku Strzeleckiego oraz Samoobrony Społecznej. Ponadto, zasiadał w zarządzie Związku Legionistów oraz Osiedli i Ogródków Jordanowskich, a także pełnił rolę wiceprezesa Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego.

W czasie II wojny światowej Ołpiński służył w Wojsku Polskim, będąc częścią jednostek na Środkowym Wschodzie. W tej podczas wojny, pracował również w redakcji pisma „Parada”, które było wydawane w Egipcie. Po zakończeniu działań wojennych przez dłuższy czas mieszkał w Związku i Republice Południowej Afryki.

Ostatecznie zmarł 1 sierpnia 1980 roku w Kapsztadzie, gdzie został także pochowany. Był żonaty z Jadwigą Trzcińską, z którą mieli córkę Krystynę, zamężną Berger.

Ordery i odznaczenia

Józef Ołpiński był osobą, która zdobyła wiele prestiżowych nagród i odznaczeń za swoje dokonania oraz wkład w rozwój kraju. Wśród jego osiągnięć można wymienić:

  • Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, który został mu nadany 3 maja 1973,
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Złoty Krzyż Zasługi, przyznany trzykrotnie: po raz pierwszy 10 listopada 1933, po raz drugi 22 kwietnia 1938, po raz trzeci 28 czerwca 1939,
  • Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
  • Order Zasługi Cywilnej przyznany przez Hiszpanię,
  • Order Zbawiciela III klasy, otrzymany w Grecji,
  • Order Krzyża Orła III klasy, nadany przez Estonię w 1934 roku,
  • Filister honorowy „Vavelii”.

Przypisy

  1. Janusz Mierzwa Słownik biograficzny starostów Drugiej Rzeczypospolitej. Tom 2, wyd. LTW, Łomianki 2022, s. 206.
  2. Mariola Wojtkiewicz, Żelazowa Wola: dzieje domu Chopina, Warszawa 2010, s. 143, 217.
  3. B. P. Wróblewski, Polska Korporacja Akademicka "Vavelia" (Kraków), archiwumkorporacyjne.pl [dostęp 27.11.2011 r.]
  4. B. Kwiatkowski, Apel do Czytelników: Szukamy sochaczewskich starostów, bkwiatkowski.pl z 25 lipca 2011 [dostęp 19.11.2011 r.]
  5. P. Józef Ołpiński dyrektorem biura w Prezydium Rady Ministrów, „Echo Białostockie”, nr 40 z 15.02.1939 r., s. 1.
  6. M.P. z 1939 r. nr 149, poz. 353 „za zasługi na polu pracy samorządowej”.
  7. M.P. z 1938 r. nr 92, poz. 137. „za zasługi na polu pracy społecznej w Federacji Polskich Związków Obrońców Ojczyzny”.
  8. M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 278 „za zasługi w dziedzinie pomocy bezrobotnym w Warszawie”.
  9. Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 28, nr 5 z 31.12.1973 r.
  10. Wydarzenia miesiąca, „Kultura”, nr 12, grudzień 1980, s. 139.
  11. Nominacja komisarzy wyborczych. „Express Poranny”. nr 205, s. 2, 26.07.1935 r.
  12. Komisarze wyborczy. „Kurier Warszawski”. nr 202, s. 3, 26.07.1935 r.
  13. Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum Wyższego w Brzeżanach za rok szkolny 1911/12. Brzeżany: 1912, s. 69, 71.
  14. a b c d e f Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 536.
  15. Eesti Vabariigi teenetemärgid. president.ee. [dostęp 12.11.2014 r.]

Oceń: Józef Ołpiński

Średnia ocena:4.86 Liczba ocen:14