Stanisława Fiderkiewicz

Jako córka robotnika Józefa, Fiderkiewicz w 1904 roku wyemigrowała z rodziną do USA, gdzie podjęła pracę w fabryce włókienniczej. W 1909 roku zawarła związek małżeński z Alfredem Fiderkiewiczem, z którym aktywnie uczestniczyła w działalności Związku Socjalistów Polskich oraz Socjalistycznej Partii USA. Jej zaangażowanie w strajki oraz demonstracje polityczne wskazuje na jej głębokie przekonania oraz determinację w walce o prawa pracowników.

Po powrocie do Polski w 1925 roku, współpracowała z Narodową Partią Chłopską, a po jej rozwiązaniu w 1927 roku przystąpiła do Komunistycznej Partii Polski. Fiderkiewicz brała również czynny udział w działalności MOPR, gdzie angażowała się w działania na rzecz pomocy społecznej. W czasie II wojny światowej, będąc współzałożycielką grupy konspiracyjnej "Proletariusz", została członkiem Polskiej Partii Robotniczej w styczniu 1942 roku.

Po zakończeniu wojny jej aktywność przeniosła się do Krakowa, gdzie działała w strukturach Polskiej Partii Robotniczej, a od 1948 roku, stała się członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Jej wkład w walkę o równość oraz prawa pracowników został doceniony przez państwo, odznaczona została Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Stanisława Fiderkiewicz spoczywa na wojskowych Powązkach w Warszawie, w kwaterze B2-6-28.