Zbigniew Haśko

Po ukończeniu szkoły podstawowej, Haśko podjął naukę w 3-letniej szkole zawodowej o profilu elektrycznym, co zaowocowało zatrudnieniem w Elektrowni. Pracował tam jako kierownik warsztatu elektrycznego od 1 lutego 1950 roku do 31 maja 1952 roku, zdobywając doświadczenie w branży.

Jego kariera w polityce lokalnej zaczęła się, gdy jako tzw. „wysunięty robotnik” został dokooptowany do Miejskiej Rady Narodowej 30 maja 1952 roku. Wkrótce potem, w tej samej instytucji, objął stanowisko Przewodniczącego Prezydium Miejskiej Rady Narodowej.

Jednakże jego przywództwo w tym czasie było krytykowane – postrzegany był jako niekompetentny, zarozumiały i arogancki. Ostatecznie, nie sprawdził się w roli lidera i został zdymisjonowany 8 czerwca 1954 roku, jeszcze przed pierwszymi wyborami do Rad Narodowych.

Po wydarzeniach w kraju w październiku 1956 roku, kiedy to władze i wiele osób zostało skrytykowanych, Haśko postanowił opuścić Gorzów Wielkopolski. Możliwe, że awansował do Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze, co mogło przyczynić się do jego dalszej kariery politycznej. Dodatkowo, był aktywnym działaczem w Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR), co z pewnością wpłynęło na jego angażowanie się w sprawy społeczności lokalnej.