Ulica Jana Matejki w Rzeszowie


Ulica Jana Matejki wyznacza wyjątkowy fragment historii Rzeszowa, łącząc znaczące punkty w obrębie starego miasta. Stanowi ona połączenie Placu Farnego z ulicą Juliusza Słowackiego, co sprawia, że jest chętnie uczęszczanym miejscem przez mieszkańców oraz turystów.

Na końcu ulicy znajduje się rzeszowski rynek, który jest sercem Rzeszowa, pełnym życia i atrakcji. Urok tej ulicy tkwi nie tylko w jej zabytkowych kamienicach, ale także w klimacie, jaki panuje w okolicy.

Historia

Ulica, o której mowa, jest znana z biegu wzdłuż skarpy obronnej oraz równoległego przebiegu do rzeki Mikośki. W przeszłości była określana mianem „Rynkowa”, ponieważ łączyła rzeszowski rynek z placem Farnego. Z biegiem lat, kiedy w okolicy powstały miejskie jatki, zmieniono jej nazwę na „Rzeźnicka”. Ostatecznie nadano jej nazwisko słynnego malarza, Jana Matejki.

W okresie międzywojennym ta ulica stała się jednym z głównych punktów handlowych w samym sercu miasta. Wówczas można było tam spotkać jednego rzeźnika, dwa sklepy obuwnicze, podobną liczbę sklepów odzieżowych, a także aż siedem galanteryjnych. W ofercie były także cztery sklepy z wyrobami jedwabnymi oraz z żelazem, hurtownia piwa, dwie restauracje i kilka innych drobnych lokali, w tym także te zajmujące się haftem.

Jak pisze Marek Czarnota: „W czasie okupacji Niemcy skomplementowali niechcący polskiego malarza, jego ulicę nazywając imieniem jednego z największych artystów w historii sztuki światowej – Albrechta Dürera.”

Po zakończeniu drugiej wojny światowej, ulica Matejki odzyskała swoją wcześniejszą nazwę i pod tym tytułem funkcjonuje do chwili obecnej.

Przypisy

  1. Rzeszowskie ulice i okolice. Marek Czarnota. Rzeszów: Mitel, 2001 r., s. 46.
  2. Rzeszowskie ulice i okolice. Marek Czarnota. Rzeszów: Mitel, 2001 r., s. 45.
  3. Rzeszowskie ulice i okolice. Marek Czarnota. Rzeszów: Mitel, 2001 r., s. 42.

Oceń: Ulica Jana Matejki w Rzeszowie

Średnia ocena:5 Liczba ocen:23