Justyna Steczkowska

---

Rodzina i edukacja

Justyna Steczkowska przyszła na świat w Rzeszowie, gdzie spędziła swoje wczesne lata na Baranówce. Jest najpełniejszą postacią kulturowego dziedzictwa wśród swojego rodzeństwa, jako czwarte z dziewięciorga dzieci Danuty i Stanisława Steczkowskich, z których jedno pracowało jako nauczyciel muzyki, a drugie jako dyrygent. Warto zauważyć, że jej ojcec zawdzięczał swoje pochodzenie góralskiemu dziedzictwu, natomiast rodzina matki miała tatarskie korzenie, co przyczynia się do jej unikalnego tła kulturowego.

Kiedy miała zaledwie pięć lat, rodzina Steczkowskich przeniosła się do Stalowej Woli. Tam Justyna kontynuowała swoją edukację w Państwowej Szkole Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego. W 1991 roku z powodzeniem zakończyła naukę w liceum muzycznym, które było częścią Zespołu Szkół Muzycznych nr 1 w Rzeszowie, co stanowiło kluczowy krok w jej artystycznym rozwoju.

Spędziła część swojej edukacji na Akademii Muzycznej w Gdańsku, gdzie studiowała instrumentalistykę, skupiając się na skrzypcach. Jednak po dwóch semestrach zrezygnowała z tego kierunku, aby poświęcić się wokalistyce, która bardziej współgrała z jej aspiracjami artystycznymi.

Pomimo jej wysiłków, zdawanie egzaminów do Teatru Muzycznego im. Danuty Baduszkowej w Gdyni oraz Wydziału Jazzu i Muzyki Rozrywkowej na Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach okazały się dla niej nieudane, co nie zniechęciło jej w dążeniu do rozwijania talentu wokalnego oraz aktorskiego na Wydziale Wokalno-Aktorskim Akademii Muzycznej w Gdańsku.

Kariera zawodowa

Początki i lata 90.

W 1990 roku, po zakończeniu liceum z wyróżnieniem, Justyna Steczkowska wystąpiła w wyjątkowym koncercie, gdzie zaśpiewała utwór d-moll Henryka Wieniawskiego z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Rzeszowskiej. Po tym sukcesie przeniosła się do Gdańska, gdzie zaczęła śpiewać w klubach jazzowych, współpracując m.in. z Maciejem Miecznikowskim. W tym okresie miała możliwość występować u boku Leszka Możdżera, z którym zadebiutowała w telewizyjnym koncercie jazzowym.

Po przerwaniu studiów, Justyna powołała do życia zespół jazzowy o nazwie Shoco, który koncertował w licznych klubach jazzowych na polskim Wybrzeżu. Artystka miała także okazję do występów w zespołach rockowych, takich jak Wańka Wstańka, 1984, Agressiva 69 i Revolutio Cordis. Oprócz tego, w okresie młodości zarabiała, śpiewając na imprezach okolicznościowych oraz sprzedając malowane przez siebie guziki.

W 1994 roku wzięła udział w przesłuchaniach do telewizyjnego programu Szansa na sukces. Mimo że pierwszy występ z piosenką „Nie przynoś mi kwiatów, dziewczyno” nie przyniósł sukcesu, Elżbieta Skrętkowska zaprosiła ją do ponownego startu, tym razem w odcinku z utworami zespołu Maanam. Justyna zwyciężyła dzięki genialnemu wykonaniu „Boskiego Buenos”. Po triumfie zagrała w koncercie „Debiutów” na 31. Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu, gdzie zdobyła nagrodę im. Anny Jantar za pierwsze miejsce.

Rok później, w 1995 roku, z utworem „Moja intymność” zdobyła główną nagrodę na Festiwalu Piosenki Krajów Nadbałtyckich w Karlshamn. W maju tego samego roku, reprezentując Polskę z piosenką „Sama”, zajęła 18. miejsce w finale 40. Konkursu Piosenki Eurowizji, który odbył się w Dublinie. W czerwcu tego samego roku wystąpiła z „Samą” w Ogólnopolskim Konkursie o Grand Prix im. Karola Musioła podczas 32. KFPP w Opolu, również prezentując utwory „Dziewczyna Szamana” i „Wrogu mój” na festiwalu sopockim. Nawiązała współpracę z Grzegorzem Ciechowskim, nagrywając debiutancki album studyjny pt. Dziewczyna Szamana. Tytułowy utwór z albumu przyniósł jej nominację do Fryderyka w kategorii piosenka roku i wideoklip roku, a sama płyta, wydana na początku 1996 roku, osiągnęła status platynowej sprzedając się w ponad 200 tys. egzemplarzy. W tym samym roku zdobyła Fryderyki za: wokalistkę roku, album roku oraz piosenkę roku za „Oko za oko, słowo za słowo” i fonograficzny debiut roku. Otrzymała również statuetkę Wiktora.

W 1997 roku Justyna zaprezentowała album pt. Naga, nad którym pracował Grzegorz Ciechowski. Płyta zyskała certyfikat złotej płyty, ponieważ sprzedano ponad 100 tys. egzemplarzy. Promowała ją singlami „Za dużo wiesz” oraz „Za karę”. W tym samym roku wystąpiła na płytach innych artystów, w tym na albumie zespołu Voo Voo i Grzegorza Turnaua. Została bohaterką filmu dokumentalnego Jacka Taszakowskiego i Leszka Molskiego, zatytułowanego Justyna, który skoncentrował się na jej drodze artystycznej. Oprócz tego zagrała w dwóch spektaklach Teatru Telewizji oraz pojawiła się w roli Anity w filmie Billboard, a także wystąpiła w serialu Zaklęta. W 1999 roku, w kolaboracji z Antonim Łazarkiewiczem, stworzyła ścieżkę dźwiękową do filmu Magdaleny Łazarkiewicz Na koniec świata, w którym zagrała główną rolę Teresy.

Lata 2000–2010

W lutym 2000 roku Justyna Steczkowska zaprezentowała album pt. Dzień i Noc, podzielony na dwie części: pierwszą z utworami tanecznymi i drugą, z piosenkami filmowymi, w których występowały wyłącznie wokalizy. W listopadzie tego samego roku, wraz z Pawłem Delągiem, wydała album pt. Mów do mnie jeszcze, z utworami inspirowanymi tekstami znanych poetów takich jak William Szekspir czy Cyprian Kamil Norwid. W grudniu 2000 roku wystąpiła dla polsko-ukraińskiego batalionu w Kosowie, co przyniosło jej wyróżnienie medalem za „zasługi dla obronności Rzeczypospolitej” przez Bronisława Komorowskiego, ówczesnego ministra obrony narodowej. W 2001 zagrała podwójną rolę Hipolity/Tytanii w spektaklu Sen nocy letniej (reż. Wojciecha Kościelniaka) w Teatrze Muzycznym im. Danuty Baduszkowej w Gdyni.

W październiku 2002 roku wydany został album pt. Alkimja, nawiązujący do kultury żydowskiej, zawierający utwory w językach hebrajskim, aramejskim, ladino oraz jidysz. Płyta była promowana singlem „Świt świt”. Otrzymała Fryderyka jako etno-folkowy album roku, a certyfikat złotej płyty zyskała za sprzedaż 35 tys. egzemplarzy. W tym czasie pracowała nad koncertowym widowiskiem Alkimja, które premierowo zaprezentowano podczas 23. Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu. W październiku wystąpiła na Festiwalu Dialogu Czterech Kultur w Łodzi. W maju 2003 roku, podczas gali z okazji 83. urodzin Jana Pawła II i 25. rocznicy pontyfikatu papieża, Justyna zaśpiewała na placu Zamkowym w Lublinie. Trzy miesiące później ponownie wystąpiła z „Moja intymność” na festiwalu sopockim.

W 2004 roku Steczkowska zaprezentowała album pt. Femme Fatale, na którym umieściła swoje interpretacje najpopularniejszych piosenek polskich i zagranicznych artystek. Premiera wydania poprzedziła jej występ w telewizyjnym spektaklu, w którym wcielała się w znane postacie muzyczne, takie jak Kalina Jędrusik, Anna German, Marilyn Monroe oraz Édith Piaf. W sierpniu tego samego roku zaśpiewała „Pod papugami” podczas koncertu w hołdzie Czesławowi Niemenowi, odbywającym się na festiwalu sopockim. W październiku Steczkowska brała udział jako jurorka w jednym z odcinków programu Szansa na sukces. W styczniu 2005 roku artystka wzięła udział w nagraniach charytatywnego utworu „Pokonamy fale”. Jeszcze w pierwszym kwartale tego roku zagrała koncert „Kobiety”, w skład którego weszły jej interpretacje przebojów z aranżacjami Mateusza Pospieszalskiego, który otrzymał nominację do nagrody w kategorii „muzyka koncert” Festiwalu Złota Róża w Lucernie. Wystąpiła także w misterium Przez tę ziemię przeszedł Pan w reżyserii Jerzego Fedorowicza. W 2005 roku, wraz z siostrą Cecylią, Justyna napisała bajkę pt. „Rudolf jedyny i wyjątkowy”, dołączoną do książki „Bajki gwiazd”. Dodatkowo, artystka śpiewała podczas kampanii wyborczej Prawa i Sprawiedliwości przed wyborami parlamentarnymi w Polsce, a w grudniu jej album z kolędami był dołączany do „Nowego Dnia”.

W marcu 2006 roku Steczkowska wystąpiła w telewizyjnym koncercie Wielkanocny gospel, który odbył się w kościele Marii Magdaleny we Wrocławiu, przy udziale zespołu gospelowego Visual Ministry Choir z Londynu. W kwietniu miała premierowy występ jako Maria Magdalena w spektaklu taneczno-wokalnym Pasja, wystawianym przez Kielecki Teatr Tańca. Latem udział w trasie koncertowej „Urodzinowe Lato z radiem”, a także występy na 10. Festiwalu Muzyki i Kultury Romów w Ciechocinku oraz na Przystanku Woodstock. Ponadto, wzięła udział w jednym z odcinków serialu Niania. W grudniu wypuściła singiel „Świąteczna piosenka o miłości” i wystąpiła w koncertach: Requiem pro Pace, z okazji 25-lecia wprowadzenia stanu wojennego, oraz Arie ze śmiechem.

W 2007 roku Steczkowska wystąpiła podczas koncertów z okazji 50-lecia poznańskiego oddziału TVP oraz w „Tajemnicy światła – tajemnicy miłosierdzia”. W czerwcu tego roku wydała album pt. Daj mi chwilę, którego producentem był Bogdan Kondracki. Album był promowany singlami „To tylko złudzenie (To nie miłość)”, „Tu i tu” oraz „Wracam do domu”, do których nagrano teledyski. Artystka odebrała złotą płytę za sprzedaż albumu w ponad 15 tys. egzemplarzy. W sierpniu zagrała koncert w Muzycznym Studiu Polskiego Radia im. Agnieszki Osieckiej. We wrześniu była gościem muzycznym w finale wyborów Miss Polonia i była również jedną z jurorek w konkursie o Bursztynowego Słowika w Sopot Festival 2007. W październiku zaśpiewała „The Sound of Silence” z repertuaru Paula Simona podczas Koncertu Dnia Papieskiego. Jesienią zajęła drugie miejsce w szóstym finale edycji Taniec z gwiazdami, po wcześniejszym odmowie wzięcia udziału w programie. W listopadzie odebrała nagrodę Prometeusza dla „najwybitniejszych artystów występujących w Polsce i na świecie”. W grudniu zaśpiewała z Piotrem Cugowskim oraz Eweliną Flintą utwór „Kraków, go!”, napisany na potrzeby promocji Krakowa przed Euro 2012. W tym samym miesiącu zdobyła nominację do Telekamery w kategorii „muzyka” i wystąpiła w parze z Maciejem Florkiem w programie Po prostu taniec oraz uświetniła koncert kolęd z Przyjaciółmi Zaczarowanej Piosenki organizowany przez Polsat na krakowskim Rynku.

Lata 2011–2020

W lutym 2011 roku Steczkowska wydaje album pt. Mezalianse, stworzony we współpracy z Maciejem Maleńczukiem, zawierający interpretacje utworów Kabaretu Starszych Panów. W tym czasie wzięła także udział w nagraniu charytatywnego singla „Anioły niebios wstrzymajcie czas”. W marcu artystka wystąpiła z utworami Ewy Demarczyk na gali Anioły w kolorze, w 32. Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu oraz brała udział w koncercie „Jednego serca” organizowanym przez TVP2 ku pamięci ofiar katastrofy smoleńskiej. W kwietniu, na koncercie Noc Miliona Żurawi, prezentującym koncert polskich artystów dla Japonii, ponownie była jurorem w programie Szansa na sukces.

Justyna zaangażowała się w projekt Agnieszki Szczepanik pt. Szopka, poświęcony Fryderykowi Chopinowi, występując w maju w koncercie promocyjnym w Och-Teatrze oraz nagrywając album w duecie z Urszulą Dudziak. W maju zasiadła w polskiej komisji jurorskiej podczas 56. Konkursu Piosenki Eurowizji. W czerwcu zaśpiewała „Karuzelę z madonnami” w koncercie pamięci Ewy Demarczyk w 48. KFPP w Opolu. W grudniu premierę miała płyta dedykowana Grzegorzowi Ciechowskiemu pt. …to też Ciechowski, na której znalazł się m.in. utwór „Za dużo wiesz” w wykonaniu Justyny.

W marcu 2012 roku Steczkowska zadebiutowała w spektaklu Grzegorza Miecugowa Trójka do potęgi, wystawionym w warszawskim Teatrze Syrena z okazji 50-lecia istnienia radiowej Trójki. W kwietniu zaprezentowała dwupłytowe wydawnictwo pt. XV, na którym zawarła swoje największe przeboje w nowych aranżacjach. Album promowała wraz z teledyskami do piosenek: „Skłam”, „Wrogu mój” i „Kryminalna miłość” oraz premierowym utworem „Sanktuarium”. Planowała wyruszyć w trasę koncertową, jednak z przyczyn osobistych plany te zostały odwołane. Kiedy przekazała album, otrzymała „Różę Gali” w kategorii „muzyka”. Poza tym prowadziła kolejny program o fotografii dla Polsat Café – Ach, co to był za ślub. W listopadzie wystąpiła na gali z okazji 50-lecia radiowej Trójki.

W lutym 2013 roku premierę miała produkcja filmowa Macieja Michalskiego, Kanadyjskie sukienki, w której Justyna zagrała rolę Bożenki. Lubiąca wyzwania Steczkowska zapowiedziała również prowadzenie trzeciego programu o fotografii w Polsat Café – Fotorodzinka. W kwietniu artystka zadebiutowała premierowo w spektaklu Śpiewnik Pana W., w którym zaśpiewała utwory Jerzego Wasowskiego z tekstami Jeremiego Przybory, wiosną była także trenerką w drugiej edycji The Voice of Poland. W maju następnego roku wydała album pt. Puchowe kołysanki 2. W listopadzie wzięła udział w gali 10-lecia dziennika „Fakt”, a w grudniu koncertowała na plenerze Disco Sylwester z Dwójką organizowanym przez TVP2 we Wrocławiu.

W 2014 roku Justyna obchodziła swoje 20-lecie pracy artystycznej. Ponownie wystąpiła jako trenerka The Voice of Poland, a oprócz tego nagrała teledysk do utworu „Abba Ojcze” z Plácido Domingo. Na Międzynarodowych Targach Poznańskich zaprezentowała się podczas występu promującego nową płytę, a w czerwcu wystąpiła w Opolu. W lipcu Steczkowska gościła na 4. edycji festiwalu Rzeszowskie Święto Wokalne oraz koncertowała na Lato Zet i Dwójki w Zielonej Górze. W sierpniu tego samego roku wykonała bogaty program na Polsat Sopot Festival 2014, gdzie odebrała Bursztynowego Słowika. 29 października ukazał się klip do piosenki „Kochankowie syreny”, znalazł się na albumie Anima. Również w 2014 ruszyła w trasę koncertową Magia trwa, obejmującą największe teatry i filharmonie. W marcu 2015 Steczkowska zagrała koncert w Muzycznym Studiu Polskiego Radia im. Agnieszki Osieckiej, a w grudniu uświetniła plenerowy koncert Funtastyczny Kraków – Sylwester organizowany przez TVN.

W lutym 2016 roku zainaugurowała trasę koncertową pt. Justyna Steczkowska Akustycznie. 5 czerwca wystąpiła na 53. KFPP w Opolu, gdzie zaśpiewała tytułowy utwór „Dziewczyna Szamana”. W tym samym roku odcisnęła dłonie na Promenadzie Gwiazd w Międzyzdrojach. Kolejne miesiące spędziła koncertując w ekscytującej trasie Muzyki Filmowej. W sierpniu miała przyjemność zagrać na wspólnym koncercie z José Carrerasem.

Od 2021

W lutym 2021 roku artystka wykonała utwór Republiki „Moja krew” podczas wielkopostnego widowiska Pasja 2021, a 26 czerwca rewelacyjnie zaprezentowała się na koncercie „Najlepsi z najlepszych” w ramach Polsat SuperHit Festiwalu 2021. 10 lipca gościła na 27. Międzynarodowym Festiwalu Muzycznym im. Krystyny Jamroz w Busku-Zdroju. 30 lipca na rynku ukazał się utwór Marzeny Ryt „Kolorado” z gościnnym udziałem Steczkowskiej. 1 września wystąpiła na koncercie z okazji 82. rocznicy wybuchu II wojny światowej 7 x Westerplatte w TVP1. 3 września zaśpiewała jej wersję przeboju Ewie Demarczyk „Grand Valse Brillante” w koncercie „Od Opola do Opola: Największe Gwiazdy! Legendarne Przeboje!” podczas 58. KFPP w Opolu. Jesienią tego samego roku powróciła jako trenerka w 12. edycji programu The Voice of Poland. 3 października ogłosiła rozpoczęcie jubileuszowej trasy koncertowej, która trwała do grudnia 2022 roku, a 29 października zaprezentowała singiel „Nie poddawaj się”, stworzony w kolaboracji z Marcinem Maciejczakiem. 1 listopada telewizja Polsat pokazała koncert „Ocalić od zapomnienia” z jej udziałem. 26 listopada Steczkowska zaprezentowała nową wersję hitu „Dziewczyna Szamana”, stworzonym we współpracy z Leszkiem Możdżerem. 6 grudnia kanały TVP1 i TVP2 transmitowały charytatywny „Koncert mikołajkowy. Gwiazdy dzieciom” z Justyną. 13 grudnia artystka zaśpiewała w koncercie TVP1 „Po co nam wolność” z okazji 40. rocznicy wprowadzenia stanu wojennego.

Na początku 2022 roku Justyna Steczkowska zrealizowała trzy nowe single: „Uciekinierzy”, z Arkiem Kłusowskim, „Nie mój sen”, z Luną, oraz „Szamanka”. W lutym wystąpiła w programie Tu bije serce Europy! Wybieramy hit na Eurowizję! emitowanym przez TVP1. 25 lutego zaprezentowała album pt. Szamanka oraz singiel „Między nami”, z Beatą Kozidrak. 27 lutego artystka była gościem koncertu „Solidarni z Ukrainą” w TVP. 3 maja pojawił się singiel „Now”, skomponowany przez jej syna Leona Myszkowskiego oraz Michała Harasimiuka. 21 maja zadebiutowała z utworem „Znak pokoju”, zaprezentowanym w duecie z Dodą, na jubileuszowym koncercie z okazji 20-lecia jej kariery artystycznej podczas Polsat SuperHit Festiwalu w Sopocie. 29 maja wystąpiła z synami na koncercie „Fundacja Polsat – Jesteśmy dla Dzieci”. W czerwcu wystąpiła na 59. KFPP w Opolu, gdzie 17 czerwca zaprezentowała swoje przebojowe „Od Opola do Opola: Największe Gwiazdy! Legendarne Przeboje!”, a dzień później obchodziła 50. urodziny i 25-lecie pracy artystycznej w wyjątkowym koncercie „Dziewczyna szamana”. W październiku miała premierowy singiel „D.N.A.”, która zaśpiewała podczas finału tegorocznych mistrzostw świata. 16 lipca wystąpiła podczas finału konkursu Mister Supranational transmitowanego przez Polsat.

W dniu 8 września 2022 r. wydała piosenkę „Milion gwiazd na niebie lśni” we współpracy z Walt Disney Records, odpowiednio nagraną na soundtrack do filmu Pinokio. 27 października zagrała na gali French Touch w TVP, a 10 listopada wydała singiel „Poza ramą”. 31 grudnia wystąpiła na koncercie „Sylwester marzeń” w Zakopanem.

W styczniu 2023 roku artystka rozpoczęła trasę koncertową z utworami Ewy Demarczyk. W kwietniu Polsat zaprezentował widowisko „100 lat Disneya” z jej udziałem. W maju wystąpiła w widowisku „Nie ma jak u mamy”, a w czerwcu brała udział w 60. KFPP w Opolu. W lipcu wystąpiła na gali zamknięcia Igrzysk Europejskich w Krakowie. Jesienią kontynuowała jako trenerka w 14. edycji The Voice of Poland, podczas finałowego odcinka wykonując premierowy singiel „Carpe diem”. W grudniu ukazał się album Steczkowska Demarczyk oraz wystąpiła w koncercie „Sylwester z Dwójką” w Zakopanem, gdzie zaśpiewała premierową piosenkę „Witch Tarohoro”, a jej przegrana w wewnętrznych eliminacjach do Konkursu Piosenki Eurowizji wzbudziła kontrowersje w mediach. W marcu 2024 roku Polsat planuje emitować muzyczne widowisko „Pasja. Misterium Męki Pańskiej”, w którym Justyna weźmie udział. Jesienią 2024 roku ma zasiąść w jury 21. edycji programu rozrywkowego Twoja twarz brzmi znajomo. W listopadzie zaprezentuje teledysk do utworu „Nasz wspólny świat” oraz album pt. Witch Tarohoro, a 8 grudnia zamierza dać w Warszawie koncert inaugurujący ogólnopolską trasę promującą nową płytę.

Charakterystyka muzyczna i inspiracje

Justyna Steczkowska jest uznawana za jedną z najbardziej charyzmatycznych i rozpoznawalnych postaci polskiej sceny popowej. Jej wokal charakteryzuje się niezwykłą szerokością, obejmującą cztery oktawy, co czyni jej możliwości wokalne naprawdę efektownymi. Podczas swoich występów artystka często wzbogaca swoje utwory o unikalne wokalizy, które nadają im niepowtarzalny kolor.

W początkowych etapach swojej kariery Justyna występowała w zespołach realizujących muzykę rockową oraz jazzową. W fazie solowej twórczości skupiła się głównie na popowych brzmieniach, w które wplatała elementy rockowe, co pozwoliło jej na stworzenie oryginalnego stylu. Z biegiem czasu zaczęła eksplorować różnorodne gatunki, poszerzając swoje muzyczne horyzonty.

Na albumie Alkimja zaprezentowała utwory inspirowane muzyką żydowską, a także balkan folk. Do brzmień bałkańskich wróciła przy realizacji płyty I na co nam to było?, która czerpała z cygańskich tradycji muzycznych. Z równą pasją wykonywała utwory w klimacie smooth jazz, a jej zainteresowanie muzyką filmową doprowadziło do współpracy z orkiestrą, co zaowocowało wyjątkowymi aranżacjami.

Na płycie XV po raz pierwszy zdobyła się na eksperymenty z stylistyką trip hopową, co stanowiło nowe wyzwanie w jej twórczości. Następnie powróciła do tego gatunku na albumach Anima oraz Maria Magdalena, gdzie dodatkowo wprowadziła elementy elektroniczne. Jej ostatnie dokonania z 2022 roku skupiają się na muzyce tanecznej, co pokazuje, że artystka nadal odkrywa nowe kierunki w swojej karierze.

Wizerunek

W 2008 roku Justyna Steczkowska została uhonorowana tytułem jednej z najseksowniejszych Polek, zgodnie z badaniem przeprowadzonym przez magazyn „Wprost”. Oprócz tego, była nominowana do prestiżowej nagrody Viva! Najpiękniejsi. Zasłynęła również dzięki udziałowi w licznych sesjach zdjęciowych, które znalazły swoje miejsce na okładkach takich czasopism jak: „Playboy” w 1997 roku, „Viva!” (kilkukrotnie od 2000 roku), „Gala” w latach 2012–2015, „Elle” w 2012 oraz „Grazia” w 2014. Miała także zaszczyt być jedną z bohaterek książki pt. „Karuzela z madonnami, czyli 57 bardzo zakręconych kobiet” (2003), w której znalazł się wywiad autorstwa Tomasza Raczka.

Na podstawie danych magazynu „Forbes Polska”, Steczkowska była wymieniana jako jedna z 100 najcenniejszych gwiazd polskiego show-biznesu, jej wizerunek został oszacowany przez reklamodawców na kwoty: 316 tys. zł w 2008 roku (66. miejsce), 366,5 tys. zł w 2010 roku (62. miejsce), 354 tys. zł w 2012 roku (65. miejsce) oraz na ponad 245 tys. w 2014 roku (60. miejsce). Ponadto, figurowała także na listach miejsc 77. w 2007 roku, 84. w 2009 roku oraz 100. w 2011 roku.

Artystka brała udział w telewizyjnych kampaniach reklamowych, w tym dla Radia Zet w 2008 roku oraz kampanii „Razem ’89” w 2009 roku, która promowała obchody 20-lecia III RP. Dodatkowo, była również ambasadorką wielu znanych marek, takich jak producent rajstop Gatta (2000–2007 i od 2015 roku), marka odzieżowa Snake Milano (2009), przedsiębiorstwo spożywcze Mokate (2011), marka Panasonic (2019) oraz herbaty Loyd (2021).

Działalność charytatywna i społeczna

W 2004 roku, Justyna wzięła udział w koncercie inaugurującym akcję społeczną „Sprzątanie świata”. Rok później, zaangażowała się w kampanię mającą na celu zwrócenie uwagi na problem piractwa muzycznego, pod hasłem „Ściągaj legalnie”. Swoją obecnością wsparła również akcję „Godzina dla Ziemi” w 2009 roku.

W styczniu 2005 roku, zespół artystki stworzył charytatywny singiel „Pokonamy fale”, który miał na celu pomoc ofiarom trzęsienia ziemi na Oceanie Indyjskim. W lutym tego samego roku wystąpiła na koncercie charytatywnym „Pokonamy fale”, zbierając fundusze na program Adopcja na odległość. W 2007 roku brała udział w charytatywnym koncercie „Nadzieja to my”, dedykowanym osobom poszkodowanym przez katastrofy naturalne, a w 2009 roku wystąpiła podczas koncertu „Podziel się posiłkiem”. W 2011 roku, wzięła udział w nagraniu charytatywnej piosenki „Anioły niebios wstrzymajcie czas” oraz wsparła akcję UNICEF pod nazwą „Inspired Gifts – Prezenty bez pudła”. Do 2014 roku przekazała część dochodu z koncertu „Magia trwa” na Fundusz Dzieci Osieroconych.

Artystka była również zaangażowana w akcję #niejesteśsam oraz nagrała duet z Arturem Andrusem „Sny domowe, sny anielskie”, mający na celu pomocą dla podopiecznych domu dziecka z Częstochowy. Czyniła również honorowy wkład w koncerty finałowe Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. W kwietniu 2020 roku, wystąpiła w internetowym koncercie, by zebrać fundusze na leczenie 4-letniego Gabrysia z zespołem wad wrodzonych. W 2023 roku, razem z synem Leonem, uczestniczyła w charytatywnym odcinku TVN Milionerzy, z którego nagrodzone 40 tys. zł przeznaczyli na Fundację TVN.

Justyna przekazała także prezenty na licytację charytatywną „Gwiazdy dla Zuzi” organizowaną przez magazyn „Party” oraz serwis Allegro.pl w 2009 roku. W 2010 roku, wspierała fundację Anny Dymnej, przekazując ponad 90 tys. zł, które były zadośćuczynieniem za wygrane procesy sądowe z tabloidem „Super Express”. W 2013 roku, ofiarowała honorarium z sesji zdjęciowej dla „Gali” dla Domu Dziecka „Ufność” w Częstochowie. W 2022 roku, cały zysk z koncertu „Solidarni z Ukrainą” przekazała na rzecz Caritas Ukraina. W 2013 roku, zdobyła Bursztynową Różę za działalność charytatywną, nagrodę przyznawaną przez Fundację RC.

Procesy sądowe

Na przełomie 2002 i 2003 roku, Justyna wniosła proces przeciwko Sylwestrowi Latkowskiemu oraz producentom filmu „Nakręceni, czyli szołbiznes po polsku”, zarzucając im bezprawne wykorzystanie jej wizerunku oraz naruszenie dóbr osobistych. W 2009 roku, pozwała dziennik „Super Express” w związku z publikacją jej nagich zdjęć z prywatnego wyjazdu. W 2010 roku wygrała sprawę przeciwko wydawcy tabloidu, Grupie ZPR Media. W 2020 roku, wydawca gazety opublikował przeprosiny dotyczące 12 tekstów, w tym 19 tekstów na swojej stronie internetowej, w których miało dojść do rażącego naruszenia jej prawa do prywatności i wizerunku. W 2019 roku, portal Pudelek.pl również przeprosił Justynę w wyniku przegranego procesu sądowego.

Życie prywatne

W okresie młodości Justyna Steczkowska była w relacji z Pawłem Fortuną. W roku 2000 zawarła związek małżeński z architektem i modelem, Maciejem Myszkowskim. Para doczekała się trojga dzieci: Leona, który urodził się w 2000 roku, Stanisława, którego narodziny miały miejsce w 2005 roku, oraz Heleny, która przyszła na świat w 2013 roku.

Na mocy ogłoszenia z dnia 27 kwietnia 2017 roku, Justyna i Maciej ogłosili, że postanowili żyć w separacji. Jednak z biegiem czasu udało im się przezwyciężyć kryzys w małżeństwie, co potwierdziło ich dalsze wspólne życie.

Dyskografia

Dyskografia Justyny Steczkowskiej składa się z wielu albumów, które ukazywały się na przestrzeni lat, dokumentując jej artystyczny rozwój i różnorodność stylów muzycznych. Oto lista wydań, które stanowią ważny element jej kariery:

• Dziewczyna Szamana (1996),
• Naga (1997),
• Na koniec świata (1999),
• Dzień i Noc (2000),
• Mów do mnie jeszcze (2001),
• Alkimja (2002),
• Femme Fatale (2004),
• Daj mi chwilę (2007),
• Puchowe kołysanki (2008),
• To mój czas (2009),
• Mezalianse (2011),
• XV (2012),
• Puchowe kołysanki 2 (2013),
• Anima (2014),
• I na co mi to było? (2015),
• Maria Magdalena. All Is One (2019),
• Szamanka (2022),
• Steczkowska Demarczyk (2023),
• Witch Tarohoro (2024).

Trasy koncertowe

Justyna Steczkowska to niezwykle utalentowana artystka, która od lat zachwyca swoimi występami. Jej trasy koncertowe to prawdziwa uczta dla fanów muzyki. Oto przegląd najważniejszych wydarzeń w jej karierze:

• 1999: Pożegnanie jesieni (z Tomaszem Stańką),
• 2014: Magia trwa,
• 2015: Nie jestem tym, kim byłam,
• 2015–2017: Justyna Steczkowska & Orkiestra Cygańska,
• 2016: Maria Magdalena,
• od 2016: Koncert Muzyki Filmowej,
• 2016: Koncerty akustyczne,
• 2017: Alkimja,
• 2017: Kolędy i pastorałki,
• od 2018: Tribute to…,
• 2018: Grzegorz Ciechowski – Spotkanie z Legendą,
• 2019: Maria Magdalena. All Is One Tour,
• 2021–2022: 25 lat,
• od 2023: Steczkowska/Demarczyk & Royal Symphony Orchestra,
• od 2024: WITCH Tarohoro.

Każda z tych tras stanowi ważny krok w jej karierze artystycznej i wprowadza widzów w niezwykły świat muzyki.

Filmografia

Justyna Steczkowska, znana z różnorodnych ról w filmach oraz serialach, ma na swoim koncie wiele znaczących występów. Wśród jej filmografii można znaleźć:

• 1997: Justyna – bohaterka filmu,
• 1998: Billboard jako Anita, pracownica agencji,
• 1999: Na koniec świata jako Teresa,
• 2012: Kanadyjskie sukienki jako Bożenka,
• 2019: Jak poślubić milionera jako Pola.

Nie można również zapomnieć o występach w popularnych serialach telewizyjnych:

• 1997: Zaklęta (odc. 2),
• 2006: Niania jako ona sama (odc. 28).

Teatr

Justyna Steczkowska ma na swoim koncie wiele imponujących ról teatralnych, które ukazują jej wszechstronność oraz talent. W 2001 roku wystąpiła w spektaklu pod tytułem „Sen nocy letniej”, w reżyserii Wojciecha Kościelniaka, gdzie wcieliła się w postaci Hipolity oraz Tytanii, grając na scenie Teatru Muzycznego im. Danuty Baduszkowej w Gdyni.

Kolejne lata przyniosły jeszcze więcej wyzwań. W 2005 roku zagrała w sztuce „Przez tę ziemię przeszedł Pan”, stworzonej przez Jana Kantego Pawluśkiewicza, pod reżyserią Jerzego Fedorowicza.

Rok 2006 to występ w „Pasji” autorstwa Pawła Łukowca, gdzie Elżbieta Szuflik-Pańtak oraz Grzegorz Pańtak poprowadzili ją jako Marię Magdalenę w Kieleckim Teatrze Tańca.

W 2012 roku Steczkowska zadebiutowała w „Trójce do potęgi”, w której zagrała pod kierownictwem Grzegorza Miecugowa oraz Wojciecha Malajkata, w Teatrze Syrena. Jej obdarzenie talentem zauważono znów w 2013 roku, dzięki roli w „Śpiewniku Pana W.”, w której współpracowała z takimi osobistości jak Jeremim Przyborą i Jerzym Wasowskim. Spektakl ten powstał pod okiem Krzysztofa Jaślara w Teatrze Syrena.

Jako aktorka, Justyna Steczkowska również wystąpiła w produkcjach teatralnych telewizyjnych. W 1997 roku pojawiła się w „Księdze raju”, gdzie zagrała postać Pereły Wariatki, a także w tym samym roku w sztuce „Ludzie ognia” jako Wiesztyca.

Nagrody i wyróżnienia

Justyna Steczkowska w trakcie swojej kariery zdobyła liczne nagrody oraz wyróżnienia, co stanowi dowód na jej talent i uznanie w branży muzycznej.

Poniżej przedstawiana jest profesjonalna lista jej osiągnięć na przestrzeni lat.

Rok	Nagroda	Kategoria	Rezultat	Źródło
1995	Fryderyki 1995	Piosenka roku („Dziewczyna Szamana”)	Nominacja	_
		Wideoklip roku („Dziewczyna Szamana”)	Nominacja
1996	Fryderyki 1996	Album roku pop (Dziewczyna Szamana)	Wygrana	_
		Piosenka roku („Oko za oko, słowo za słowo”)	Wygrana
		Wokalistka roku	Wygrana
		Fonograficzny debiut roku	Wygrana
		Teledysk roku („Oko za oko, słowo za słowo”)	Wygrana
1997	Fryderyki 1997	Album roku pop (Naga)	Nominacja	_
		Wokalistka roku	Nominacja
	Wiktory 1996	Najlepsza piosenkarka	Wygrana	_
1998	Telekamery	Muzyka	Nominacja	_
1999	Telekamery		Nominacja	_
2002	Fryderyki 2002	Album roku etno/folk (Alkimja)	Wygrana	_
2008	Telekamery	Muzyka	Nominacja	_
	Wiktory 2007	Gwiazda piosenki i estrady	Wygrana	_
	Kobieta Roku Glamour	Wejście w stylu Glamour	Wygrana	_
2009	Diamentowy Mikrofon	Nagroda Zarządu Polskiego Radia dla wybitnych twórców radiowych	Wygrana	_
2011	OGAE Video Contest 2010	Teledysk roku („Kim tu jestem”)	Wygrana	_
2012	Róża Gali	Muzyka (XV)	Wygrana	_
2013	OGAE Video Contest 2012	Teledysk roku („Sanktuarium”)	2. miejsce	_
2013	Bursztynowa Róża	Honorowe wyróżnienie za działalność charytatywną	Wygrana	_
2014	Polsat Sopot Festival	Bursztynowy Słowik	Wygrana	_
2015	SuperJedynki	SuperArtystka	Wygrana	_
	Brązowy medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”		Wygrana	_
2016	Odciśnięcie dłoni w Alei Gwiazd w Międzyzdrojach podczas 21. Festiwalu Gwiazd w Międzyzdrojach		Wygrana	_
2020	57. KFPP w Opolu	Nagroda Specjalna	Wygrana	_
2022	59. KFPP w Opolu	Artysta bez granic	Wygrana	_
	15-lecie magazynu „Party”	Juror 15-lecia	Wygrana	_
2024	Pudelek Pink Party	Gwiazda roku	Wygrana	_
	Gala Gwiazd Plejady	Gwiazda ponadczasowa	Nominacja	_
	Kobieca Marka Roku	Ikona Polskiej Muzyki	Wygrana	_

---

Oceń: Justyna Steczkowska

---