Leopold Löffler

Kultura i sztuka

Leopold Löffler, znany również jako Loeffler, urodził się 27 października 1827 roku w Rzeszowie, a zmarł 6 lutego 1898 roku w Krakowie. Był on uznawanym polskim malarzem, który swoją karierę artystyczną związł z Krakowem, gdzie pełnił funkcję profesora w Szkole Sztuk Pięknych.

Życiorys

Leopold Löffler, urodził się w rodzinie urzędniczej, jako syn Jana oraz Domicelli z Dąbrowskich. Jego ojciec pełnił ważne funkcje, w tym w 1827 roku był I komisarzem cyrkułu w Rzeszowie, a w 1845 roku sekretarzem gubernialnym we Lwowie. W młodości Leopold uczęszczał do szkoły w Radymnie, gdzie mieszkał jego stryj Filip, lokalny poczmistrz.

Po ukończeniu edukacji w Radymnie, rozpoczął studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Lwowskiego. Jednak już wkrótce musiał przerwać naukę i w 1845 roku udał się do Wiednia. Tam kontynuował swoją edukację w Akademii Sztuk Pięknych oraz doskonalił techniki malarskie w pracowni Ferdinanda Georga Waldmüllera. W trakcie tego okresu zawiązał bliskie relacje z wieloma artystami, w tym z Arturem Grottgerem oraz Juliuszem Kossakiem.

W 1856 roku, będąc w poszukiwaniu dalszego rozwoju artystycznego, wyjechał do Monachium. Kraków odwiedził krótko w 1863 roku, a następnie przeniósł się do Paryża. Po czterech latach powrócił na stałe do Wiednia, gdzie osiedlił się na dłużej i z zapałem udzielał lekcji rysunku oraz malarstwa. Wśród jego znakomitych klientów wymieniani byli między innymi cesarz Franciszek Józef, a także książę Pawło Esterházy.

Nie bez znaczenia w jego karierze było również zaproszenie, które w 1877 roku otrzymał od Jana Matejki, co zaowocowało powrotem do Krakowa. 11 września tegoż roku Leopold Löffler został mianowany profesorem w Szkole Sztuk Pięknych, pełniąc tę funkcję przez następne 20 lat. W ramach swoich lekcji prowadził kursy malarstwa z natury oraz aktu akademickiego.

W gronie jego uczniów znajdowali się tak znamienici artyści jak Stanisław Ignacy Fabijański, Zdzisław Jasiński, Leon Kowalski, Artur Markowicz, Sylweriusz Saski, Włodzimierz Tetmajer, Marian Trzebiński, Wojciech Weiss, Wincenty Wodzinowski, a także Stanisław Wyspiański.

Ostatecznie, po długiej i twórczej karierze, Leopold Löffler przeszedł na emeryturę 21 maja 1897 roku. Był kawalerem i po jego śmierci złożono go na wieczny spoczynek na cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Jego miejsce pochówku znajduje się w kwaterze VIII.

Twórczość

Löffler był znanym polskim malarzem, który specjalizował się w malarstwie rodzajowym oraz historycznym. Jego twórczość była silnie związana z tematyką Polski, co miało wielkie znaczenie w kontekście narodowym, zwłaszcza biorąc pod uwagę jego liczne podróże za granicę, które inspirująco wpływały na jego artystyczny styl i interpretacje. W drugiej połowie XIX wieku jego obrazy cieszyły się ogromną popularnością, a wiele z nich zostało wielokrotnie reprodukowanych w różnorodnych czasopismach. Warto zaznaczyć, że wiele prac Löfflera zostało rozdanych członkom krakowskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych oraz warszawskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w formie litograficznych odbitek.

Wśród jego najbardziej znanych dzieł można wymienić następujące: „Cesarz Rudolf I w bitwie na Morawskim Polu”, który powstał na zamówienie arcyksięcia Rudolfa, „Walka Greków o niepodległość” oraz „Śmierć Czarnieckiego”. Löffler stworzył także inne obrazy o tematyce historycznej, takie jak: „Powrót rycerza z wyprawy wiedeńskiej 1683”, „Powrót z jasyru” (gdzie drugi egzemplarz powstał dla cesarza Franciszka Józefa), „Po napadzie Tatarów”, „Ślub tajemny z XVII w.” oraz „Powrót syna marnotrawnego”. Twórczość ta odzwierciedla jego głębokie zainteresowanie historią i tradycją Polski.

Dodatkowo do jego scen rodzajowych należą takie obrazy jak: „Lekcja”, „Dwaj kwestarze”, „Przerwane zaręczyny”, „Imieniny babuni”, „Stary kawaler”, „Zapomniana oracja” i „Dziewczynka karmiąca kanarka”. Löffler nie brakowało również scen przedstawiających życie ludu polskiego, na przykład „Zrękowiny” czy „Przekupka z Radymna”. W jego dorobku artystycznym znajdują się również portrety, przedstawiające między innymi samego artystę, Marię Sawiczewską – siostrę Artura Grottgera, Franciszka Smolkę, Andrzeja Grabowskiego, Józefa Jaroszyńskiego oraz inne znane postacie.

Malarz stworzył ponadto dwa portrety historyczne, przedstawiające Kazimierza Wielkiego oraz Władysława Jagiełłę. Głównie tworzył w technice olejnej, chociaż jego twórczość wzbogacają też akwarele, takie jak „Para kochanków u wróżki” oraz „Nieproszeni goście”. Löffler często sygnował swoje prace jako „Loeffler – Radymno”, „L.L. – Radymno” lub „L.L. z Radymna”, co miało na celu podkreślenie jego polskiego pochodzenia. Jego prace były wystawiane w Krakowie, Warszawie, Lwowie, Poznaniu, a także w kraju i za granicą, w tym w Austrii, Niemczech oraz Francji, gdzie zaprezentował je na Wystawie Światowej w Paryżu w 1867 roku.

Przypisy

  1. Karolina Grodziska-Ożóg: Cmentarz Rakowicki w Krakowie (1803-1939). Wyd. II. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1987 r., s. 123. ISBN 83-08-01428-3.

Oceń: Leopold Löffler

★★★★★
Średnia ocena:4.8 Liczba ocen:16