Fred Zinnemann

Kultura i sztuka

Fred Zinnemann, znany również jako Alfred Zinnemann, to postać, która pozostawiła niezatarty ślad w historii kinematografii. Urodził się 29 kwietnia 1907 roku w Rzeszowie, w Polsce, co czyni go osobą o bogatym tle kulturowym.

Jego kariera filmowa rozwijała się w Stanach Zjednoczonych, gdzie zdobył uznanie jako utalentowany reżyser. Zinnemann był pochodzenia austriacko-żydowskiego, co miało wpływ na jego twórczość oraz sposób w jaki postrzegał świat.

W ciągu swojej kariery artystycznej zdobył był laureatem czterech Oscarów, co świadczy o jego wyjątkowej pracy i wpływie, jaki wywarł na przemysł filmowy. Zmarł 14 marca 1997 roku w Londynie, pozostawiając po sobie niezatarte dziedzictwo w sztuce filmowej.

Życiorys

Fred Zinnemann przyszedł na świat w Rzeszowie dnia 29 kwietnia 1907 roku, co potwierdza zachowany akt urodzenia w Archiwum Państwowym. Istnieje jednak pewna rozbieżność, gdyż w wielu publikacjach jego miejsce urodzenia wskazuje Wiedeń. Był synem Oskara Zinnemanna, lekarza urodzonego w 1879 roku w Rzeszowie, którego rodzicami byli Gerson z Zaczernia i Henne, a także Anny Feiwel, urodzonej w 1883 roku w Tarnowie, córki Marjem z Körberów i Józefa Feiwela.

Podczas I wojny światowej jego rodzina opuściła Rzeszów i osiedliła się w Wiedniu. Zinnemann podjął studia prawnicze w tym mieście. W 1929 roku zdecydował się na emigrację do Stanów Zjednoczonych, co znacząco wpłynęło na jego późniejszą karierę.

W 1937 roku rozpoczął pracę w wytwórni Metro-Goldwyn-Mayer jako reżyser filmów krótkometrażowych. W tym czasie regularnie prowadził korespondencję z rodzicami, pozostającymi w Europie, pisząc listy w języku polskim. Po Anschlussie Austrii rodzice Zinnemanna wrócili do Polski, gdzie oboje zginęli tragicznie w Holokauście.

W 1939 roku otrzymał Oscara za film „That Mothers Might Live” z 1938 roku, a w 1952 roku za „Benjy” z 1951 roku. Do jego najbardziej rozpoznawalnych dzieł należą również: „W samo południe” z 1952 roku, *nagrodzony Oscarem* film „Stąd do wieczności” z 1953 roku, „Oto jest głowa zdrajcy” z 1966 roku oraz „Dzień szakala” z 1973 roku.

Niezwykłym doświadczeniem było także zasiadanie w jury konkursu głównego na 14. Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes w 1961 roku.

Nagrody

Fred Zinnemann zdobył liczne nagrody za swoje wyjątkowe osiągnięcia w kinie, które przyznawane są przez różne organizacje filmowe.

  • Nagroda Akademii Filmowej:
    • Najlepszy film: 1967: Oto jest głowa zdrajcy,
    • Najlepsza reżyseria: 1954: Stąd do wieczności,
    • Najlepszy film krótkometrażowy: 1939: That Mothers Might Live,
    • Najlepszy krótkometrażowy film dokumentalny: 1952: Benjy.
  • Złoty Glob:
    • Najlepsza reżyseria: 1954: Stąd do wieczności,
    • 1967: Oto jest głowa zdrajcy.
  • Nagroda BAFTA:
    • Najlepszy film brytyjski: 1967: Oto jest głowa zdrajcy,
    • Najlepszy film adaptowany: 1967: Oto jest głowa zdrajcy.
  • Nagroda na MFF w Cannes:
    • Nagroda Specjalna: 1953: Stąd do wieczności.
  • Nagroda na MFF w Berlinie:
    • 1986: całokształt twórczości.
  • Nagroda na MFF w Wenecji:
    • Nagroda Katolickiego Biura Filmowego: 1957: Kapelusz pełen deszczu,
    • Nagroda FIPRESCI: 1957: Kapelusz pełen deszczu.

Upamiętnienie w Polsce

W dniu 11 grudnia 2023 miało miejsce wyjątkowe wydarzenie w Rzeszowie, gdzie Konrad Fijołek, prezydent tego miasta, w towarzystwie Tima Zinnemanna, syna znanego reżysera Freda Zinnemanna, odsłonili tablicę pamiątkową poświęconą jego pamięci.

Uroczystość odbyła się na fasadzie kamienicy usytuowanej przy ulicy Rynek 3, co dodatkowo podkreśla znaczenie tego momentu dla lokalnej społeczności oraz historii kina.

Oceń: Fred Zinnemann

★★★★★
Średnia ocena:4.78 Liczba ocen:9