Kazimierz Oczoś

---

Życiorys

Kazimierz Oczoś był wybitnym specjalistą, którego życie i kariera były ściśle związane z polskim szkolnictwem wyższym oraz działalnością naukową. Urodził się jako syn Władysława, żołnierza Armii Krajowej oraz Kawalera Virtuti Militari, i Heleny. Jego droga edukacyjna rozpoczęła się na Politechnice Krakowskiej, gdzie uzyskał dyplom w 1957 roku.

W okresie od 1954 do 1963 roku, Oczoś pracował na Politechnice Krakowskiej w roli asystenta oraz starszego asystenta. W 1963 roku rozpoczął nowy etap kariery w Wyższej Szkole Inżynierskiej, obecnie znanej jako Politechnika Rzeszowska. Zajmował tam różne stanowiska, w tym wykładowcy i docenta. Jego osiągnięcia akademickie były potwierdzone uzyskaniem stopnia doktora nauk technicznych w 1969 roku na Wydziale Ceramiki Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, na podstawie pracy pt. „Badania wybranych zależności w procesie kształtowania porcelanowych izolatorów pełnopniowych w stanie niewypalonym”. W 1976 roku otrzymał tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego, a w 1990 roku tytuł profesora zwyczajnego.

Od 1990 roku, Oczoś był profesorem zwyczajnym na Politechnice Rzeszowskiej, a 16 maja 2002 roku uhonorowano go tytułem doktora honoris causa tej samej uczelni jako pierwszego w Rzeszowie.

Jego obszar specjalizacji obejmował kształtowanie materiałów metalowych i niemetalowych za pomocą obróbki skrawaniem, ścierną oraz erozyjną. Dodatkowo, eksplorował problematykę rapid-technologii, w tym Rapid Prototyping, Rapid Tooling i Rapid Manufacturing. Był autorem znacznej ilości prac, w tym 11 monografii oraz ponad 400 publikacji naukowych. Wieloletnia kadencja Oczośa jako rektora Politechniki Rzeszowskiej rozciągała się na lata 1972–1981, 1983–1987 oraz 1993–1996.

W lat 1977–1980 był także prezesem Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich. Wszelką działalność naukową łączył z funkcjami organizacyjnymi i edytorskimi, w tym:

• członek Komitetu Budowy Maszyn Polskiej Akademii Nauk,
• członek rzeczywisty Ukraińskiej Akademii Transportu w Kijowie,
• członek rzeczywisty Akademii Inżynierskiej w Polsce,
• członek Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej ds. Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych,
• zastępca redaktora naczelnego „Advances in Manufacturing Science and Technology”,
• redaktor naczelny czasopisma naukowo-technicznego „Mechanik”.

Od 1955 roku był aktywnym członkiem PZPR. Pełnił różnorodne funkcje, w tym I sekretarza POP PZPR w Studium Wieczorowym Politechniki Krakowskiej (1961–1967), członka Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Rzeszowie (1971–1973) oraz członka Egzekutywy KW PZPR w Rzeszowie od 15 lutego 1975 do 11 marca 1981. Ponadto, przewodniczył Wojewódzkiemu Komitetowi Frontu Jedności Narodu w Rzeszowie.

W ciągu życia otrzymał liczne odznaczenia, w tym Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski oraz medal „Zasłużonym dla Politechniki Rzeszowskiej”. W czasach PRL uhonorowano go także takim wyróżnieniami jak: Order Sztandaru Pracy II klasy, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej oraz odznaką „Zasłużony Nauczyciel PRL”. W 1976 roku jego wkład w rozwój regionu został zauważony przez wpis do „Księgi zasłużonych dla województwa rzeszowskiego”, a w 1977 roku przyznano mu Odznakę „Zasłużony dla Sanoka”.

Kazimierz Oczoś zmarł 7 marca 2012 roku i znalazł spoczynek na cmentarzu Pobitno w Rzeszowie.

---

Oceń: Kazimierz Oczoś

---