Władysława Jaworska

---

Życiorys

W 1928 roku, po zakończeniu nauki w Prywatnym Gimnazjum Żeńskim, Władysława Jaworska rozpoczęła studia na Wydziale Romanistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Równoczesnie, zajmowała się również anglistyką i uczęszczała do Szkoły Nauk Politycznych. W 1954 roku, stała się członkinią Stowarzyszenia Historyków Sztuki.

Przez wiele lat pełniła rolę pracowniczki Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk, a na Uniwersytecie Warszawskim wykładała historię sztuki. W latach 1975–78 pełniła funkcję przewodniczącej Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Sztuki AICA, a następnie przez resztę życia nosiła tytuł honorowej przewodniczącej.

Obszarem jej badań było malarstwo polskie i europejskie z przełomu XIX i XX wieku. W 1969 roku opublikowała znaczącą pracę dotycząca twórczości Paula Gauguina oraz działalności szkoły z Port-Avent. Władysława Jaworska była także inicjatorką opublikowania Pamiętnika Tadeusza Makowskiego, a także autorką monografii poświęconej Władysławowi Ślewińskiemu oraz wielu studiom na temat polskich artystów osiadłych we Francji.

Władysława Kober-Jaworska inicjowała i przygotowywała wystawy tematyczne, które skupiały się na malarstwie. Po zakończeniu swojej kariery, spoczęła na cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie.

Odznaczenia

Władysława Kober-Jaworska, znana postać w dziedzinie malarstwa i historii sztuki, zyskała wiele wyróżnień, które odzwierciedlają jej znaczący wkład w polską i światową naukę. W uznaniu zasług za opublikowanie licznych prac, została wielokrotnie nagradzana oraz odznaczana.

Wśród licznych nagród, jakie otrzymała, warto wymienić:

• Krzyż Kawalerski Orderu Francuskiej Legii Honorowej w 1979 roku,
• Krzyż Komandorski Orderu Polonia Restituta w 1998 roku.

---

Oceń: Władysława Jaworska

---