Wielisław Krajowski

---

Życiorys

Wielisław Krajowski urodził się 14 kwietnia 1896 roku, w rodzinie o wojskowych tradycjach. Jego ojciec, Franciszek Králíček, był generałem dywizji Wojska Polskiego pochodzenia czeskiego, a matka, Teodozja z Janeczków, miała na niego znaczący wpływ w młodych latach. Uczył się w C. K. Gimnazjum w Sanoku, gdzie w 1912 roku ukończył VI klasę.

Po zakończeniu nauki, Krajowski w październiku 1918 roku wziął udział w wojnie na froncie włoskim jako podporucznik w c. i k. 22 pułku armat polowych. Wkrótce po zakończeniu działań wojennych wrócił do Polski i zgłosił się do Polskiej Organizacji Wojskowej w Przemyślu. W listopadzie tego samego roku brał aktywny udział w rozbrajaniu oddziałów c. i k. armii w regionie Przemyśla.

Jako dowódca plutonu w baterii przemyskiej, a później w 1 baterii 4 pułku artylerii polowej, był zaangażowany w obronę i odsiecz Przemyśla, a następnie, do stycznia 1919 roku, w grupie płk. Sopotnickiego, wspierając oblężony Lwów. Styczeń 1919 przyniósł mu nowe wyzwania, bowiem powierzono mu funkcję adiutanta I dywizjonu 4 pułku artylerii polowej.

7 maja 1919 roku formalnie przyjęto go do Wojska Polskiego, przyznając mu stopień podporucznika z datą od 1 lutego 1918 roku oraz zaliczając do I Rezerwy armii. Wkrótce został wezwany do czynnej służby w związku z nadchodzącą wojną. W sierpniu 1919 roku przeniesiono go do Łodzi, gdzie objął stanowisko adiutanta formującego się I dywizjonu 10 pułku artylerii polowej. W dalszym etapie jego kariery brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej, a 1 czerwca 1919 roku awansowano go do stopnia porucznika artylerii.

W roku 1923 Krajowski służył w Szefostwie Artylerii i Służby Uzbrojenia przy Dowództwie Okręgu Korpusu Nr IX w garnizonie Brześć. Ukończył V Kurs Normalny w Wyższej Szkole Wojennej w dniach od 1 listopada 1924 roku do 11 października 1926 roku. Po zakończeniu kursu był przydzielony do dowództwa 20 Dywizji Piechoty w Słonimie jako I oficer sztabu, a 12 kwietnia 1927 roku awansował na kapitana.

25 czerwca 1927 roku przeniesiono go do Korpusu Ochrony Pogranicza, a w sierpniu tego samego roku został referentem w Oddziale Ogólnym w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr IX w Brześciu. W 1932 roku Krajowski przeszedł do 18 pułku artylerii polowej, a 27 czerwca 1935 roku awansowano go na majora. Do końca grudnia 1935 roku dowodził I dywizjonem 9 pułku artylerii ciężkiej.

W styczniu 1936 roku jego kariera zawodowa skierowała go do Szefostwa Komunikacji Wojskowych Sztabu Głównego w Warszawie, gdzie zyskał status kierownika referatu. W marcu 1939 roku został wyznaczony na stanowisko zastępcy szefa Wydziału Operacyjno-Transportowego. W trakcie kampanii wrześniowej 1939 roku pełnił funkcję zastępcy szefa Wydziału Operacyjno-Transportowego I Eszelonu oraz przekroczył granicę z Rumunią 18 września, około godziny 14.00.

Po wybuchu II wojny światowej, Krajowski objął dowództwo w Polskich Siłach Zbrojnych. Jako pułkownik pełnił rolę szefa Oddziału I Sztabu Naczelnego Wodza. Po wojnie, uchwałą z 26 września 1946 roku, został pozbawiony obywatelstwa polskiego, które przywrócono mu w 1971 roku. Zmarł 9 października 1973 roku, pozostawiając po sobie nie tylko bogaty dorobek wojskowy, ale i rodzinę, ponieważ był żonaty z Marią z Pawluczyków.

Ordery i odznaczenia

Wielisław Krajowski otrzymał szereg odznaczeń, które były wyrazem uznania za jego zasługi.

• Krzyż Walecznych, przyznany w 1921 roku,
• Złoty Krzyż Zasługi, nadany 25 lutego 1939 roku,
• Srebrny Krzyż Zasługi, przyznany 25 maja 1929 roku.

---

Oceń: Wielisław Krajowski

---