Edward Ungeheuer, który przyszedł na świat 20 stycznia 1895 roku w Rzeszowie, to postać o niezwykłej biografii. Jako żołnierz Legionów Polskich uczestniczył w walce o niepodległość Polski, a jego odwaga i poświęcenie zostały uhonorowane Krzyżem Niepodległości.
Po zakończeniu służby wojskowej, Edward Ungeheuer stał się zasłużonym pracownikiemPKP, gdzie przyczynił się do rozwoju kolejnictwa w Polsce.
Jego życie zakończyło się 11 kwietnia 1957 roku w Dębicy, pozostawiając trwały ślad w historii Polski.
Życiorys
Edward Ungeheuer przyszedł na świat 20 stycznia 1895 roku, w rodzinie Michała i Agnieszki z domu Kluz. Pochodził z licznej rodziny, w której wychowywał się z trzema siostrami: Marianną, Eugenią oraz Heleną, a także trzema braćmi: Adamem, Bronisławem i Michałem. Jego starszy brat, Michał (urodzony 13 września 1891 roku), pełnił funkcję kapitana intendentem Wojska Polskiego. W trakcie kampanii wrześniowej brał udział jako oficer płatnik w 4 Pułku Piechoty Legionów, jednak wkrótce został wzięty do niewoli przez Niemców, a swoje dni spędzał w Oflagu Murnau VII A.
Edward, po zakończeniu drugiej klasy gimnazjum, podjął naukę zawodu, zajmując się praktyką ślusarską. Od 1912 roku był aktywnym członkiem Polowej Drużyny Sokolej z Dębicy. W dniu 16 sierpnia 1914 roku zapisał się do Legionów Polskich, gdzie służył w 2 baterii artylerii II Brygady, której dowódcą był por. Wiktor Gosiewski. Następnie kontynuował swoją służbę w 1 pułku artylerii pod dowództwem kpt. Jana Macieja Bolda.
Brał czynny udział w wielu bitwach, w tym o Kirkibabe, Mamajestie, Rarańczę, Rokitnę, Ryngacz, Dinancy, Lissowo oraz innych. W trakcie walks, podczas przebijania się Brygady, w bitwie pod Rarańczą, 15 lutego, został pojmany w Sadogórze, a następnie internowany w Huszt, skąd trafił do obozu w Szeklenczach.
Po zwolnieniu z obozu, które miało miejsce 18 grudnia 1918 roku, Edward podjął pracę w Polskich Kolejach Państwowych (PKP), zajmując się obsługą kotłów parowych. Po upływie kilku lat, jego zaangażowanie zaowocowało awansem, a kariera zakończyła się na stanowisku dyspozytora parowozowni w Dębicy. Miał dwoje dzieci – Jadwigę i Adama.
Ordery i odznaczenia
Edward Ungeheuer był osobą, której życie i działalność zaowocowały licznymi odznaczeniami i wyróżnieniami. Jego zasługi w różnych dziedzinach zostały dostrzegane i doceniane przez władze. Oto niektóre z honorów, jakie otrzymał:
- Krzyż Niepodległości – przyznany 19 grudnia 1933 roku „za wkład w dzieło odzyskania niepodległości”,
- Brązowy Krzyż Zasługi – odznaczenie nadane 24 października 1938 roku „za zasługi w służbie kolejowej”,
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
- Krzyż Legionowy.
Przypisy
- Nadany na mocy upoważnienia Ministra Komunikacji 08.11.1928 r. Nr 10290/28 Nr.Prez. 21/28 Kraków dnia 23.08.1933 r.
- M.P. z 1938 r. nr 248, poz. 563.
- M.P. z 1933 r. nr 292, poz. 318.
- Akta stanu cywilnego Parafii Rzymskokatolickiej w Rzeszowie, zespół: 59/1132/0 w Archiwum Państwowym w Rzeszowie.
- Rybka i Stepan 2006, s. 344, 551.
- Wykaz Legionistów.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Tadeusz Zaradzki | Wojciech Marchwica | Władysław Zachorowski | Marian Radwański | Franciszek Książek | Mieczysław Boruta-Spiechowicz | Kazimierz Jurczyński | Gustaw Pokrzywka | Stanisław Kublin | Bolesław Zając | Jan Kotowicz | Zbigniew Piątek (pułkownik) | Kazimierz Dworak | Henryk Dudek (ur. 1896) | Zygmunt Wenda | Maksymilian Lorenz | Tadeusz Furgalski | Marian Bolesławicz | Jan Czapliński | Stanisław FedorczykOceń: Edward Ungeheuer