Kazimierz Jurczyński

Wojsko i służby mundurowe

Kazimierz Julian Jurczyński, znany również jako „Kruk”, to postać, która zapisała się w historii jako bohater narodowy. Urodził się 15 lutego 1894 roku w Rzeszowie, a jego życie zakończyło się tragicznie 4 lipca 1916 roku pod Kostiuchnówką.

Jako sierżant Legionów Polskich, Jurczyński aktywnie uczestniczył w ruchu niepodległościowym, walcząc o wolność Polski w trudnych czasach zaborów. Jego odwaga i zaangażowanie w walkę o ojczyznę zostały uhonorowane przyznaniem mu Orderu Virtuti Militari, jednego z najwyższych odznaczeń wojskowych, jakie można otrzymać w Polsce.

Życiorys

Kazimierz Jurczyński przyszedł na świat 15 lutego 1894 roku w Rzeszowie, który wówczas był powiatowym miastem w Królestwie Galicji i Lodomerii. Urodził się w rodzinie Jana i Joanny z Męków. Jego młodszy brat, Henryk (1900–1940), osiągnął stopień kapitana piechoty w Wojsku Polskim.

Do dziesiątego roku życia Jurczyński mieszkał razem z rodziną na Wołyniu, gdzie spędził swoje dzieciństwo. Następnie uczęszczał do szkoły powszechnej w Warszawie. W 1914 roku ukończył naukę w c. i k. Gimnazjum w Dębicy, ucząc się jako uczeń prywatny. W 1912 roku dołączył do Związku Walki Czynnej, a po pewnym czasie objął stanowisko komendanta oddziału Związku Strzeleckiego w Dębicy.

4 sierpnia 1914 roku wstąpił do oddziałów strzeleckich, które później zostały włączone do Legionów Polskich. Otrzymał przydział do IV batalionu 1 pułku piechoty. Po reorganizacji znalazł się w 3 kompanii I batalionu 5 pułku piechoty, gdzie z biegiem czasu awansował na sierżanta. W 1916 roku, będąc eksternistą, zdał maturę w dębickim gimnazjum. Równocześnie pełnił funkcję dowódcy II plutonu w swojej kompanii.

Jurczyński zasłynął podczas bitwy pod Kostiuchnówką, która miała miejsce w dniach 4–6 lipca 1916 roku. W tej decydującej chwili poderwał swój pluton do ataku, który osłaniał główne uderzenie macierzystego batalionu. Niestety, podczas tego starcia poległ w okolicach Polskiej Góry. Za swoje niezwykłe męstwo odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari, a jego zwłoki pozostały na polu bitwy. Całe życie Jurczyńskiego poświęcone było służbie dla kraju, pozostawił po sobie niezatarte ślady w historii.

Ordery i odznaczenia

Wśród przyznanych odznaczeń i orderów Kazimierza Jurczyńskiego znajdują się następujące wyróżnienia:

  • Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 6501 – nadany pośmiertnie 17 maja 1922 roku,
  • Krzyż Niepodległości – przyznany pośmiertnie 19 grudnia 1930 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”,
  • Odznaka „Za wierną służbę”,
  • Srebrny Medal Waleczności 1 klasy.

Przypisy

  1. M.P. z 1930 r. nr 300, poz. 423.
  2. Dziennik Personalny MSWojsk. Nr 2 z 06.01.1923 r., s. 19.
  3. Bąbiński 1929 r., s. 81.
  4. Sprawozdanie 1916 r., s. 9–10.
  5. Sprawozdanie 1916 r., s. 6, 44.
  6. Sprawozdanie 1914 r., s. 67.
  7. Kolekcja, s. 1.
  8. Kolekcja, s. 2.
  9. Kolekcja, s. 3, 4.
  10. Kolekcja, s. 6.
  11. Polak (red.) 1993 r., s. 85.
  12. Sprawozdanie 1916 r., s. 44.

Oceń: Kazimierz Jurczyński

★★★★★
Średnia ocena:4.55 Liczba ocen:13