Franciszek Książek, który przyszedł na świat 6 sierpnia 1895 roku w Rzeszowie, był znaczącą postacią w naszym kraju. Jako major administracji piechoty w Wojsku Polskim, zyskał uznanie za swoje zaangażowanie w rozwój sił zbrojnych.
Oprócz swojej kariery wojskowej, Książek był również aktywnym działaczem na rzecz niepodległości. Jego poświęcenie i determinacja w walce o wolność Polski przyczyniły się do kształtowania się niepodległego państwa.
Życiorys
Franciszek Książek przyszedł na świat 6 sierpnia 1895 roku w Rzeszowie, jako syn Michała. Jego droga wojskowa rozpoczęła się 8 sierpnia 1914, kiedy to wstąpił do Legionów Polskich, a jego przydział skierował go do VI baonu. W listopadzie 1915 roku doświadczył kontuzji na Wołyniu, co zmusiło go do rekonwalescencji w Szpitalu Czerwonego Krzyża mieszczącym się w Rzeszowie.
9 maja 1916 roku został ujęty w rejestrze kompanii marszowych stacjonujących w Kozienicach, przygotowujących się do frontu. Jego zaangażowanie w walkach trwało aż do 17 września 1916, kiedy to służył w 1 Pułku Piechoty. W kwietniu 1917 roku został odnotowany w stopniu sierżanta w 5. kompani 1 pp LP, co zaowocowało w przedstawieniu go do odznaczenia austriackim Krzyżem Wojskowym Karola.
Po tym, jak Tymczasowa Rada Stanu wydała odezwę 18 maja 1917, Książek zwrócił się 20 czerwca do cesarza Karola I z prośbą o zwolnienie go z obywatelstwa austriackiego oraz do Tymczasowej Rady Stanu o przyznanie obywatelstwa Królestwa Polskiego. Służba wojskowa zaprowadziła go do 17 Pułku Piechoty w Rzeszowie.
W czerwcu 1921 roku przeniesiono go z macierzystego pułku do Szpitala Wojskowego Nr 5 we Lwowie. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika, z datą starszeństwa 1 czerwca 1919 i z 636. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Natomiast 1 grudnia 1924 roku został mianowany kapitanem, uzyskując starszeństwo od 15 sierpnia 1924 roku i zajmując 218. lokatę w korpusie oficerów piechoty.
W dniu 10 września 1925 nowy dowódca Okręgu Korpusu Nr X przydzielił Książka służbowo do Powiatowej Komendy Uzupełnień Pińczów. 31 grudnia 1925 roku objął funkcję II referenta w PKU Pińczów. W lutym 1926 roku, po przebudowie PKU Pińczów, uzyskał zatwierdzenie na stanowisku kierownika II referatu poborowego.
W lipcu 1927 roku nastąpiła nowa zmiana, kiedy to Książek przeniesiony został do Powiatowej Komendy Uzupełnień w Tarnowskich Górach, obejmując tam kierownictwo I referatu administracji rezerw oraz funkcję zastępcy komendanta. W wrześniu 1930 roku nastąpiła kolejna zmiana, przekierowując go do 11 Pułku Piechoty, który stacjonował w tym samym garnizonie.
Z dniem 19 marca 1938 roku Książek otrzymał odznaczenie majora z datą starszeństwa i 33. lokatą w korpusie oficerów administracji, grupa administracyjna. W 1939 roku działał jako dowódca Tarnogórskiego Batalionu Obrony Narodowej, pełniąc również funkcję obwodowego komendanta Przysposobienia Wojskowego nr 11 w Tarnowskich Górach, nawiązując współpracę z 11 pp. W sierpniu 1939, podczas mobilizacji niejawnej, jego dowodzony oddział stał się podstawą dla 57 batalionu piechoty, który został zintegrowany z rezerwowym 203 Pułkiem Piechoty, jako jego I batalion. Franciszek Książek dowodził tym oddziałem podczas kampanii wrześniowej.
Ordery i odznaczenia
Franciszek Książek, znany z licznych osiągnięć, był również wielokrotnie odznaczany za swoje zasługi w różnych dziedzinach.
- Krzyż Niepodległości – przyznany 13 kwietnia 1931 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”,
- Krzyż Walecznych – otrzymał to odznaczenie dwukrotnie,
- Był również nominowany do Krzyża Zasługi, co pokazuje jego znaczenie w społeczności.
Przypisy
- a b Franciszek Książek. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 29.12.2023 r.]
- Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 29.12.2023 r.]
- Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 29.12.2023 r.]
- Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 29.12.2023 r.]
- Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 427.
- Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 288, 664, 671.
- Głowacki 1986 ↓, s. 106, 321.
- M.P. z 1931 r. nr 87, poz. 137.
- Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 52, 541.
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28.01.1931 r., s. 11.
- Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 135, 209.
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 22.07.1927 r., s. 222.
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 04.02.1926 r., s. 52.
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 140 z 31.12.1925 r., s. 762.
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 9 z 04.02.1926 r., s. 19.
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17.12.1924 r., s. 740.
- Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 164.
- Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 164, 370.
- Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 48.
- Spis oficerów 1921 ↓, s. 71.
- Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 82.
- V Lista strat 1916 ↓, s. 13.
- Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 173, 427.
- Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 173, 427, 666, 691.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Mieczysław Boruta-Spiechowicz | Kazimierz Jurczyński | Gustaw Pokrzywka | Stanisław Kublin | Bolesław Zając | Józef Zając (generał) | Tadeusz Michałowski (żołnierz) | Oskar Zawadil (oficer kawalerii) | Adam Gajdek | Eugeniusz Andrzej Dąbrowski | Marian Radwański | Władysław Zachorowski | Wojciech Marchwica | Tadeusz Zaradzki | Edward Ungeheuer | Jan Kotowicz | Zbigniew Piątek (pułkownik) | Kazimierz Dworak | Henryk Dudek (ur. 1896) | Zygmunt WendaOceń: Franciszek Książek