Wojciech Marchwica

---

Życiorys

Wojciech Marchwica przyszedł na świat w 1966 roku w Rzeszowie. W 1986 roku rozpoczął naukę w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu. Ukończenie studiów zaowocowało w 1990 roku promocją na stopień podporucznika oraz objęciem stanowiska dowódcy plutonu rozpoznawczego. Następnie, w 5 pułku strzelców podhalańskich w Krakowie, został dowódcą kompanii rozpoznawczej. W tym czasie trzykrotnie odbył kurs przeszkolenia specjalistycznego w Ośrodku Szkolenia Piechoty Górskiej oraz w 27 Dywizji Alpejskiej Sił Zbrojnych Francji w Grenoble.

W 1993 roku Marchwica zyskał awans na dowódcę 21 kompanii rozpoznawczej w 21 Brygadzie Strzelców Podhalańskich, a później piastował stanowisko oficera sekcji rozpoznawczej tej Brygady. W latach 1995–1998 studiował w Akademii Obrony Narodowej. Po zdobyciu stopnia naukowego, objął funkcję szefa sekcji rozpoznawczej w 21 Brygadzie Strzelców Podhalańskich.

W 2002 roku został dowódcą Polsko-Ukraińskiego Batalionu Sił Pokojowych w Przemyślu, co zaowocowało misją pokojową w Kosowie, gdzie pełnił rolę dowódcy Polskiego Kontyngentu Wojskowego KFOR. W 2003 roku awansował na podpułkownika.

Rok 2005 był przełomowy, gdyż był częścią V zmiany Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Iraku, gdzie piastował stanowisko dowódcy 1 Batalionowej Grupy Bojowej. W 2006 roku objął rolę szefa sztabu 21 Brygady Strzelców Podhalańskich. Po ukończeniu Wyższego Kursu Operacyjno-Strategicznego w 2009, a następnie Podyplomowych Studiów Operacyjno-Strategicznych w Akademii Obrony Narodowej w 2010 roku, 1 października tego samego roku został mianowany na zastępcę dowódcy 21 BSP z awansem na stopień pułkownika.

Od 23 sierpnia 2013 roku pełnił rolę zastępcy dowódcy, a w 2014 roku udał się do Chińskiej Republiki Ludowej, gdzie studiował na Podyplomowych Studiach Polityki Obronnej w Narodowym Uniwersytecie Obrony w Pekinie. Następnie objął obowiązki szefa Dyżurnej Służby Operacyjnej jako zastępca szefa Połączonego Centrum Operacyjnego w Dowództwie Generalnym Rodzajów Sił Zbrojnych.

Od 4 grudnia 2014 do 13 czerwca 2015 roku uczestniczył w Polskim Kontyngencie Wojskowym w Afganistanie, jako dowódca misji szkoleniowej Resolute Support Mission. Po tej misji powrócił do Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych na stanowisko szefa Oddziału Szkolenia.

10 listopada 2015 roku został mianowany dowódcą 6 Brygady Powietrznodesantowej, wykonując te obowiązki do 2 maja 2016 roku. W maju tego samego roku przeniesiono go do Warszawy, gdzie objął szefostwo Zarządu Wojsk Aeromobilnych i Zmotoryzowanych w Dowództwie Generalnym Rodzajów Sił Zbrojnych. 15 sierpnia 2016 roku prezydent RP Andrzej Duda mianował go na stopień generała brygady. Wkrótce potem stał się Inspektorem Wojsk Specjalnych w DG RSZ.

W 2017 roku Marchwica przeszedł kurs Generals Flag Officer’s and Ambassador’s Course w Akademii Obrony NATO. Od 1 października 2018 roku był w rezerwie kadrowej Ministerstwa Obrony Narodowej, realizując zadania w Dowództwie Operacyjnym Rodzajów Sił Zbrojnych. Z dniem 22 czerwca 2020 roku wyznaczono go na szefa sztabu Dowództwa Operacyjnego Rodzajów Sił Zbrojnych, a 10 listopada 2022 prezydent RP Andrzej Duda awansował go na stopień generała dywizji.

Awanse

Wojciech Marchwica osiągnął imponującą karierę wojskową, co zostało potwierdzone jego kolejnymi awansami na kolejno wyższe stopnie. Jego postęp w strukturach wojskowych wojska polskiego można opisać w następujący sposób:

• podporucznik – 1990,
• porucznik – 1992,
• kapitan – 1996,
• major – 2001,
• podpułkownik – 2003,
• pułkownik – 2010,
• generał brygady – 2016,
• generał dywizji – 2022.

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia

Wojciech Marchwica zdobył szereg odznaczeń, które podkreślają jego wyróżniającą się służbę oraz zaangażowanie w obronność kraju. Jego osiągnięcia zostały docenione przez różne instytucje wojskowe i cywilne.

• Krzyż Zasługi za „Dzielność”,
• Srebrny Krzyż Zasługi,
• Wojskowy Krzyż Zasługi z Mieczami,
• Srebrny Medal za Długoletnią Służbę,
• Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
• Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”,
• Buzdygan Honorowy,
• Gwiazda Afganistanu,
• Gwiazda Iraku,
• Bronze Star,
• Medal KFOR,
• Medal ISAF,
• Odznaka tytułu honorowego Zasłużony Żołnierz RP – II stopnia,
• Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości,
• Odznaka Skoczka Spadochronowego Wojsk Powietrznodesantowych – 1988,
• Francuska Odznaka Narciarza Wojskowego,
• Odznaka pamiątkowa Polsko-Ukraińskiego Batalionu Sił Pokojowych – 2002, ex officio,
• Odznaka pamiątkowa 6 Brygady Powietrznodesantowej – 2015, ex officio,
• Odznaka pamiątkowa Dowództwa Komponentu Wojsk Specjalnych – 2017, ex officio,
• Złoty Krzyż Biskupa Polowego Deo et Patriae – 2024.

Te liczne medal oraz odznaczenia wykazują nie tylko jego profesjonalizm, ale również poświęcenie oraz determinację, jakie wnosił w swoją służbę wojskową i działalność na rzecz bezpieczeństwa narodowego.

---

Oceń: Wojciech Marchwica

---