Marian Radwański


Marian Bartłomiej Radwański, znany również jako Kluska, urodził się 23 sierpnia 1893 roku w Rzeszowie. Był on wybitnym wojskowym, pełniącym rolę podpułkownika dyplomowanego piechoty w Wojsku Polskim oraz Polskich Siłach Zbrojnych.

Radwański zyskał uznanie jako kawaler Orderu Virtuti Militari, co podkreśla jego znaczący wkład w działalność militarną.

Życiorys

W 1913 roku Marian Radwański ukończył maturę wc. k. II Gimnazjum w Rzeszowie. Po tym wydarzeniu został przyjęty do Wojska Polskiego, zasilając szeregi armii po wcześniejszej służbie w c. i k. Armii, zachowując przy tym swój stopień podporucznika. W trakcie konfliktu z bolszewikami walczył w 47 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych, który 10 października 1921 roku przekształcono w 6 Pułk Strzelców Podhalańskich. Stanowisko stałe pułku znajdowało się w Samborze, a Radwański kontynuował tu swoją służbę aż do zakończenia wojny.

1 listopada 1925 roku, po ukończeniu szkolenia w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie w latach 1925-1927 jako słuchacz, uzyskał dyplom naukowy oficera Sztabu Generalnego. Z dniem 28 października 1927 roku przeszedł do kadry oficerów piechoty, składając przysięgę w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr IV w Łodzi, gdzie pełnił obowiązki referenta mobilizacyjnego, a później również referenta wyszkolenia w Oddziale Ogólnym Sztabu.

2 kwietnia 1929 roku został promowany na majora, z datą starszeństwa na 1 stycznia tego samego roku i 63. lokatą w wojskowym korpusie oficerów piechoty. W sierpniu tego samego roku, został przeniesiony do 10 Dywizji Piechoty w Łodzi na stanowisko szefa sztabu. Po dwóch latach, w październiku 1931 roku, Radwański objął dowództwo batalionu w 45 Pułku Piechoty w Równem. W listopadzie 1933 roku, jego kariery zawodowa wzbogaciła się o przydział do Biura Ogólno-Administracyjnego Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie.

W 1937 roku otrzymał awans na podpułkownika, z datą starszeństwa na 19 marca oraz 41. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W marcu 1939 roku pracował w Biurze Administracji Armii MSWojsk., gdzie zajmował stanowisko szefa Wydziału Ogólnego. Warto zaznaczyć, że w 1940 roku, służył we Francji jako dowódca I batalionu w 12 Pułku Piechoty, a po ewakuacji do Wielkiej Brytanii został dowódcą 11 Batalionu Kadrowego Strzelców w 4 Brygadzie Kadrowej Strzelców.

W 1941 roku, Radwański trafił do Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR, gdzie objął odpowiedzialność za sztab 16 Pułku Piechoty. Następnie jego kariera kontynuowała się w dowództwie jednostek terytorialnych w Palestynie, Syrii i Iraku, gdzie pełnił funkcję szefa Oddziału Ogólnego.

Ordery i odznaczenia

Marian Radwański był osobą o bogato udekorowanej karierze wojskowej, co odzwierciedlają przyznane mu liczne odznaczenia. Oto jego wyróżnienia:

  • krzyż srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari, przyznany 13 maja 1921,
  • krzyż walecznych,
  • złoty krzyż zasługi, przyznany 19 marca 1936,
  • srebrny krzyż zasługi.

Przypisy

  1. M.P. z 1936 r. nr 66, poz. 131 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  2. Rybka i Stepan 2006, s. 442.
  3. a b c Rybka i Stepan 2006, s. 16.
  4. Rybka i Stepan 2003, s. 377.
  5. Dz. Pers. MSWojsk., Nr 2 z 26.01.1934 r., s. 8.
  6. Dz. Pers. MSWojsk., Nr 7 z 23.10.1931 r., s. 328.
  7. Dz. Pers. MSWojsk., Nr 5 z 03.08.1931 r., s. 256.
  8. Dz. Pers. MSWojsk., Nr 15 z 23.08.1929 r., s. 298.
  9. Dz. Pers. MSWojsk., Nr 8 z 03.04.1929 r., s. 106.
  10. Dz. Pers. MSWojsk., Nr 25 z 31.10.1927 r., s. 296.
  11. Dz. Pers. MSWojsk., Nr 115 z 30.10.1925 r., s. 621.
  12. Wykaz oficerów 1920, s. 50.
  13. Sprawozdanie 1913, s. 97.
  14. Żaroń 1981, s. 274.
  15. Stawecki 1997, s. 83.
  16. Jarno 2001, s. 162.
  17. Jarno 2001, s. 128, 130.
  18. Dz. Pers. MSWojsk., Nr 21 z 28.05.1921 r., s. 992.

Oceń: Marian Radwański

Średnia ocena:4.59 Liczba ocen:20