Władysław Zachorowski

---

Życiorys

Władysław Zachorowski przyszedł na świat 20 lipca 1890 roku w Rzeszowie, w rodzinie Jana oraz Marii z Kasparów. W 1909 roku zakończył naukę w I Wyższej Szkole Realnej w Krakowie. Następnie, kształcił się na Wydziale Budowy Dróg i Mostów Politechniki Lwowskiej, gdzie uzyskał tytuł inżyniera. Jego działalność w Polskich Drużynach Strzeleckich rozpoczęła się w 1913 roku.

Po wybuchu I wojny światowej, w sierpniu 1914 roku, wstąpił do Legionów Polskich, gdzie służył w Komendzie Legionów, w dziale taborów. Już 18 stycznia 1915 roku otrzymał nominację na chorążego taborów. Przeszedł kolejne awanse: 17 września 1915 został podporucznikiem, a 1 listopada 1916 porucznikiem. W dniu 22 lipca 1916 roku został uznany za niezdolnego do służby frontowej, co skutkowało przydzieleniem go do piekarni polowej Legionów Polskich jako komendant taborów, co wówczas określano jako tren.

Po kryzysie przysięgowym znalazł się w Polskim Korpusie Posiłkowym. W lutym 1918 roku, podczas próby przekroczenia frontu pod Rarańczą, został aresztowany przez Austriaków. W rezultacie wziął udział w procesie legionistów w Marmarosz-Sziget, który odbywał się od czerwca do września 1918. Ostatecznie, po abolicji cesarskiej, odzyskał wolność 2 października 1918 roku. Jako oficer Polskiego Korpusu Posiłkowego, w dniu 25 października 1918 roku, został przydzielony do Wojska Polskiego, gdzie w stopniu porucznika z dniem 12 października 1918 roku został mianowany kapitanem taborów.

Po zakończeniu wojny, kiedy Polska odzyskała niepodległość, Władysław Zachorowski dołączył do Wojska Polskiego. Został szefem sekcji taborów i administracji ogólnej w Okręgu IV SG, a następnie pełnił obowiązki kwatermistrza 4 Armii. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej. 1 czerwca 1919 roku został awansowany na podpułkownika saperów. Ukończył II Kurs Doszkolenia w Wyższej Szkole Wojennej, odbywający się od 3 do 15 października 1922 roku, co zaowocowało tytułem oficera dyplomowanego.

W 1923 roku był członkiem 3 pułku saperów (garnizon Wilno), a do 10 kwietnia 1925 roku pełnił rolę p.o. dowódcy 9 pułku saperów. Następnie objął stanowisko szefa Wydziału I Organizacyjnego Departamentu V Inżynierii w Ministerstwie Spraw Wojskowych oraz szefa 10 Okręgowego Szefostwa Saperów w Przemyślu w roku 1928. W tym samym roku pozostał nadal przydzielony do 9 pułku saperów i zweryfikowany w Korpusie Oficerów Inżynierii i Saperów, zajmując tam lokatę 10. W 1929 roku został pierwszym dowódcą nowo sformowanej 3 Brygady Saperów, a 1 stycznia 1930 roku mianowano go pułkownikiem dyplomowanym saperów.

Pełniąc rolę dowódcy brygady, ukończył VII Kurs w Centrum Wyższych Studiów Wojskowych, który trwał od 10 listopada 1932 roku do 10 sierpnia 1933 roku. W roku 1934 przeszedł w stan spoczynku.

Po przejściu na emeryturę, jako były oficer wojskowy, znalazł zatrudnienie w PKO, gdzie zajmował stanowisko dyrektora działu ubezpieczeń na życie. Jego praca odbywała się w budynku przy ulicy Marszałkowskiej 124. Działał także w organizacjach kombatanckich, w tym w Związku Legionistów Polskich. Osiedlił się przy ulicy Górskiego 5 w Warszawie.

Od 31 października 1925 roku był w związku małżeńskim z Marią z Perkowskich (zm. 1970). Para doczekała się syna, Władysława Kazimierza (1929–1944), który był łącznikiem Armii Krajowej i nosił pseudonim „Dzidek”. Niestety, poległ on podczas powstania warszawskiego. Zachorowski zmarł w 1943 roku i został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A21-7-9).

Ordery i odznaczenia

Wśród licznych wyróżnień i odznaczeń przyznanych Władysławowi Zachorowskiemu znajdują się następujące kategorie, które podkreślają jego zasługi oraz oddanie dla kraju.

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski,
• Krzyż Niepodległości (przyznany 4 lutego 1932),
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (przyznany 2 maja 1923),
• Krzyż Walecznych (otrzymany dwukrotnie),
• Złoty Krzyż Zasługi (przyznany 30 grudnia 1924),
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921,
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
• Brązowy Medal za Długoletnią Służbę.

---

Oceń: Władysław Zachorowski

---